"COVİD-l9 Pandemi Döneminde Beslenme Tedavisi Alan Fenilketonüri Hastalarının İzlem Güçlükleri"


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Dahili Tıp Bilimleri Bölümü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2021

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Türkan SULTANLI

Danışman: Asuman Gedikbaşı

Özet:

Giriş ve amaç: COVID-19pandemisi döneminde fenilketonüri hastalarının poliklinik takipleri kısıtlanmştır ve aileler beslenme tedavisi izlemleri konusunda endişe yaşamıştır. Bu çalışmada, COVID-19pandemisi döneminde fenilketonürili çocukların takip ve tedavi başarılarının değerlendirilmesi ve pandeminin aileleler üzerindeki etkisinin, seçilen ölçekler aracılığı ile incelenmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve yöntem: Toplam 122 hastanın dosyalarından (0-6 yaş), pandemi öncesi üç ay (Aralık-Ocak-Şubat) ve pandemi sürecindeki 3 ay (Nisan-Mayıs-Haziran) olmak üzere, takip sıklıkları ve kan fenilalanin değerleri kaydedilerek karşılaştırıldı. Aynı zamanda, ailelere (n=111) çevrim içi form ve telefonla iletişim yoluyla “Bakım Verme Yükü Ölçeği’ ve ‘Travma Sonrası Büyüme Envanteri’ uygulanmıştır.

Bulgular: Çalışmaya dahil edilen olguların (n=122) yaş ortalaması 48,23±18,85 ay ve cinsiyet dağılımı %48,76 kız (n=60) ve %51,24 erkektir (n=62).  Pandemi öncesi üç ay ve pandemi sırasındaki üç aydaki takip sıklıkları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar gözlenmiştir. Pandemi öncesi Aralık, Ocak, Şubat aylarındaki test sayısı ortalamaları, pandemi ayları olan Nisan, Mayıs ve Haziran ayları test sayısı ortalamalarından yüksektir (p=0,0001). Buna göre 0-3 yaş arası grupta, takip başarısı pandemi öncesi dönemde %80,6 iken pandemi aylarında %52,1’e, 3-6 yaş grubunda ise %90,7’den %45,1’e düşmüştür (p=0,001). Hastaların, pandemi öncesi 3 ay ve pandemi dönemi 3 ayda ölçülen fenilalanin düzeyi ortalamaları hedef tedavi değerleri arasında olup, tedavi başarısının pandemi döneminde yüksek olduğu gözlenmiştir (sırasıyla %64 ve %72, p=0,031). Ailelere uygulanan “Bakım Verme Yükü” ölçeği total puanı tüm değişkenlere göre 20-41 arasında ve orta derece yükü işaret ederken, travma sonrası büyüme envanteri puanlarında belirlenen değişkenlere göre anlamlı farklılık gözlenmemiştir (p>0,05).

Sonuçlar: Pandemi döneminde hastaların kan fenilalanin izlem sıklıklarında anlamlı bir düşüş olmasına rağmen tedavi başarısındaki artış, yapılan takip testi sayısının az olmasıyla ilişkili olabileceği gibi, ailelere pandemi sürecinde verilen eğitimler ve beslenme tedavisi için telefonla iletişim yoluyla tıbbi destek sağlanmasının da etkisi olabilir. Uzaktan sağlanan tıbbi destek, pandeminin aileler üzerindeki yükünü de hafifletmiştir.