Akademik Veri Yönetim Sistemi
Özkan M. T. (Yürütücü), Çakmak H.
Diğer Özel Kurumlarca Desteklenen Proje, 2012 - 2015
Tam Güneş tutulmaları sırasında yapılan korona gözlemleri ile elde edilen fiziksel büyüklükler hem koronanın daha doğru anlaşılmasına, hem de korona modellerinin test edilmesine imkân vermektedir. Bu doktora tezinde, 11 Ağustos 1999 tarihinde Tokat –Turhal’ da ve 29 Mart 2006 tarihinde Antalya – Ilıca’da meydana gelen tam güneş tutulmalarında, beyaz ışıkta gözlenen korona incelenmiştir. Toplam korona parlaklığı ve elektron yoğunluğunun hesaplanması için farklı yaklaşımlar uygulanarak her iki tutulma için toplam (K+F) korona parlaklığı, polarizasyon derecesi, K korona parlaklığı, elektron yoğunluk değerleri ve korona ortalama sıcaklık değerleri ayrı ayrı hesap edilmiştir. Buna göre ekvator bölgesi elektron yoğunluğu 1.1Rgüneş mesafesinde 1999 tutulması için 4.1×10^7 e/cm3, 2006 tutulması için 1.3×10^8 e/cm3 ve ortalama sıcaklık değeri 1999 tutulmasında 1.35Rgüneş için 1.3×10^6 K, 2006 tutulmasında 1.2Rgüneş için 1.8×10^6 K olarak elde edilmiştir. Bu sonuçlar hem van de Hulst (1950)’un ve Saito (1970)’nun korona modelleri ile hem de önceki çalışmalardaki sonuçlarla karşılaştırılmıştır. Korona parlaklıkları, elektron yoğunlukları ve sıcaklıklar önceki çalışmalarla uyumlu bulunurken, polarizasyon derecelerinin maksimumları her iki tutulma için de biraz yüksek çıkmıştır.