Köksal M. O., Akdağ Köse A., Keskin F., Çakarer S., Singer R., Kocatürk Göncü E., et al.
Diğer Ülkelerden Üniversiteler Tarafından Desteklenmiş Proje, 2018 - 2023
Behçet hastalığı, tekrarlayan oral aftöz ülserler, genital ülserler, üveit ve deri lezyonlarıyla karakterize enflamatuar bir hastalıktır. Behçet hastalığının nedeni tam olarak anlaşılamamış olmakla birlikte, epidemiyolojik bulgular, otoimmün bir süreçin genetik olarak yatkın bir bireyde çevresel bir ajan tarafından tetiklendiğini ortaya koymaktadır. Spesifik neden olarak tek bir mikroorganizmanın rolünü destekleyen bir bilgi bulunmamaktadır. Bununla birlikte, doğal bağışıklıktaki bir regülasyon bozukluğu ile ilgili bir problem, birden fazla bulaşıcı ajana karşı bozulmuş bir yanıt oluşumu genel olarak kabul gören bir teoridir. Bulaşıcı bir ajan moleküler benzerlik yoluyla gerçekleşebilir. Bu benzerlik etkileşimi veya yanlış sinyal, enflamasyona neden olan hücreleri etki alanına çekip, vaskülit ile sonuçlanabilir. Viral etiyoloji ilk olarak Behçet tarafından 1937'de öne sürülmüştür. Çeşitli viral ajanlar, devam eden enfeksiyon kanıtı olarak araştırılmıştır. Bunlar arasında en fazla herpes simpleks tip 1 virüs ile ilgili çalışmalar yürütürülmüştür. Virüse karşı oluşan antikorlar ve HSV DNA, Behçet hastalığı olan hastalarda kontrollere göre daha daha yüksek oranlarda bulunmuş ve HSV-1 antijeni ile dolaşımdaki immün kompleksler bildirilmiştir. Bununla birlikte özellikle latent olarak vücutta bulunabilen herpes grubu üyeleri olan Sitomegalovirüs, Epstein-Barr virüsü ayrıca hepatit C virüsü, parvovirüs B19, Varisella Zoster virüsü gibi birkaç viral ajanla da ilgili çalışmalar yapılmıştır. Sağlıklı görünen insan derisinde kalıcı ve/veya kolonizasyon oluşturan virüslerin varlığı ile ilgili kanıtlar giderek artmaktadır. Bu kavramın geçerliliği, çoğu bireyde derinin yüzeyel tabakalarında yaygın olarak bulunan kutanöz beta ve gamma insan papillomavirüsleri (β ve ɣ-HPV'ler) için kapsamlı bir şekilde gösterilmiştir. Ayrıca, fonksiyonel metagenomik yöntemler kısa süre önce kutanöz örneklerde Polyomaviridae ailesine ait yeni insan virüsü türlerinin tanımlanmasına yol açmıştır. Bu bulguların en çarpıcısı başlıca agresif nöroendokrin deri tümörlerinden izole edilen Merkel hücre polyomavirüsünün sağlıklı bireylerin deri yüzeylerinin yanı sıra benign veya non-MCC (Merkel Cell Carcinoma) malignantlı hastalarda da saptanması akla birçok soru getirmektedir. Daha yakın zamanlarda sağlıklı bireylerin deri yüzeyinde HPyV6 ve HPyV7 olarak adlandırılan iki insan polyomavirüsü (HPyV) genusu temsilcisi belirlenmiştir. Bu bilgiler ışığında sağlıklı bireylerin ciltlerinde bulunabilen polyomavirüslerin, behcet hastalığının oluşumuna ya da ilerleyişine herhangi bir katkısı olup olmadığını incelemeyi amaçlamaktayız