| Bu çalışmanın amacı 1993 ile 2013 yılları arasında Almanya ve Türkiye arasındaki iki yanlı ticaret akışlarının değişen ticaret biçimlerini belirlemek, ölçmek ve açıklamaktır. Bu ilişkinin dikkate değer bir özelliği Türk firmalarının küresel üretim zincirlerine artan ölçüde entegre olduğu ve diğer yandan, Alman firmalarının, dış kaynak kullanımı faaliyetleri için Türkiye’de montaj üsleri ve üretim platformları kurduğu üretim paylaşımıdır. Üretim paylaşımı parça ve aksam ticareti ve dikey endüstri içi ticaret gibi yeni ticaret biçimlerinin ortaya çıkışını sağlamıştır. Bu çalışma, küresel ölçekte olduğu kadar Almanya-Türkiye arasında da üretim paylaşımının yayılmakta olduğu ürün gruplarına odaklanmaktadır. Bu ürünler HS84-92 altında sınıflandırılmıştır. Fontagné & Freudenberg (1997)’in metodolojisinden hareketle, çalışmada,Almanya ve Türkiye arasındaki ikili ticarette tek yönlü ticaret ve endüstri içi ticaretin göreli önemine odaklanmaktadır. Almanya ve Türkiye ticaret akışlarında tek yönlü ticaretin baskın olduğu tespit edilmiştir. 2013 itibariyle, iki ülke arasındaki tek yönlü ticaretin %93’ünde Almanya’nın ihracatı Türkiye’nin ihracatını geçmektedir. Çalışma, bunun yanında, parça ve aksam ticaretinde belirgin bir artış olduğunu ve bu ürünler açısından dikey endüstri içi ticaretin baskın olduğunu göstermektedir. Motorlu taşıtlar endüstrisi hem nihai mallarda hem parça ve aksamlarda en geniş kategoridir ve bu sektördeki birkaç üründe yoğunlaşmıştır. Çalışmada, ayrıca, dikey endüstri içi ticaret akışları bakımından Türkiye’nin düşük birim değerli ürünlerde, Almanya’nın ise yüksek vasıflı ürünlerde uzmanlaştığı tespit edilmiştir. |
|
