Akademik Veri Yönetim Sistemi
29. Ulusal Türk Ortopedi ve Travmatoloji Kongresi, Antalya, Türkiye, 22 Ekim 2019, ss.71
Amaç: Bu çalışmada konjenital kısa femur ve tibia
hastalarında uzatma ritminin kallus kalitesi ve distraksiyon osteogenezi sırasındaki komplikasyonlar
üzerine etkisi karşılaştırıldı.
Yöntem: Çalışmaya 1997 ve 2016 yılları arasında
kliniğimizde uzatma amacıyla eksternal fiksator uygulaması yapılan 27 adet konjenital tibia psödartozu
(CPT) ve 23 proksimal femoral yetmezliği (CFD) olan
hasta dahil edildi. Hastaların minimum takip süresi uzatma operasyonu sonrasında en az 36 ay olarak
belirlendi. Rejenerasyon kalitesi, distraksiyon süresi
sona erdikten bir ay sonra çekilen röntgenlerde Li
Sınıflamasına göre değerlendirildi. Takip süresince
karşılaşılan komplikasyonlar kaydedildi. Bu hastalar
için optimal uzatma ritmini elde etmek için işlem karakteristik eğrisi (ROC) analizi yapıldı. ROC analizine
göre, iyi morfolojik kalitede kallusunun elde edilmesi
için uzatma ritminin optimum cut off değerleri femoral uzatma için 0,728 mm/gün ve tibial uzatma için
0,564 mm/gün olduğu belirlendi. Her iki grup için de
komplikasyon oranı ile uzama ritmi arasında anlamlı
bir ilişki tespit edildi.
Bulgular: Tibia uzatması yapılan hastalar için cerrahi sırasındaki ortalama yaş 5.74 yıl, ortalama uzama
ritmi 0.596 mm/gün, takip süresi 136.14 ay, günlük
ortalama uzatma süresi 92.4 gün ve oralama uzatma
miktarı 5.44 cm idi. Morfolojik kalitesi iyi olan kallus
toplam oranı %66 olarak hesaplandı. Femur uzatması yapılan hastalar için ameliyat sırasındaki ortalama
yaş 9.87 yıl, ortalama uzatma ritmi 0.68 mm/gün,
ortalama takip süresi 157.3 ay, ortalama uzatma süresi 110.1 gün ve ortalama uzatma miktarı 6.3 cm idi.
Morfolojik olarak iyi kalitede kallus oranı %69 olarak
hesaplandı.
Çıkarımlar: Eksternal fiksatör yardımlı alt ekstremite uzatması yapılan konjenital olgularda tibia için ortalama 0.56 mm/gün, femur için 0.72 mm/gün uzatma oranları önerilir