Meditrio 6, İskele, Kıbrıs (Kktc), 18 - 21 Eylül 2022, ss.48-50
Giriş: Everolimus
memeli rapamisin hedef inhibitörüdür ve solid organ transplantasyon reddinin
önlenmesi amacıyla kullanılmaktadır. Bu olgu sunumunda ilaç anamnezi almanın ve
ayırıcı tanıda ilaç yan etkilerini düşünmenin önemini vurgulamak amacıyla
böbrek transplantasyonu sonrasında everolimus tedavisine bağlı interstisyel akciğer
hastalığı gelişen olgu sunulmuştur.
Olgu: 76 yaşında erkek hasta tarafımıza nefes
darlığı ve kuru öksürük şikâyetiyle başvurdu. Akciğer hastalığı, mesleki
maruziyet ve sigara öyküsü yoktu, ek hastalıkları hipertansiyon ve kronik
böbrek yetersizliğiydi. Öyküsünde 2010 yılında canlıdan böbrek nakli
yapıldıktan sonra everolimus 1,5 mg/gün, mikofenolat mofetil 500 mg/gün ve prednizolon
5 mg/gün tedavisinin başlandığı saptandı.
Fizik muayenesinde oda havasında spo2 %95,
vitalleri stabildi. Oskültasyonda bilateral alt zonlarda selofan raller
duyuldu.
Serum biyokimya incelemesinde LDH 512 IU ve
CRP 60 mg/dl idi. Diğer serum biyokimya incelemelerinde, hemogramında ve
koagülasyon panelinde patoloji saptanmadı.
Kontrastsız toraks bilgisayarlı tomografisinde
(BT, Resim 1) her iki akciğerde apekslerden bazallere kadar tüm zonlarda bulunan,
retiküler komponenti belirgin buzlu cam alanları saptandı.
Olgunun kan, balgam kültürlerinde, viral
solunum yolu panelinde üreme olmadı. Serum galaktomannanı ve idrar legionella
antijeni negatifti.
Bronkoskopik incelemesinde endobronşial alanda
kitle saptanmadı. Bronkoalveolar lavaj (BAL) yapıldı. BAL incelemesinde %79
lenfosit, %18 makrofaj, %2 nötrofil, %1 eozinofil saptandı, CD4/CD8 oranı 3,16
idi. BAL kültürlerinde üreme olmadı.
Sağ akciğer alt lobunun lateral ve posterior
segmentlerinden tranbronşial biyopsiler alındı. Biyopsilerin patolojik
incelemesinde akut organize pnömoni saptandı.
Kültürlerinde üreme olmaması nedeniyle
fırsatçı enfeksiyonlar dışlanarak ve eşlik eden hastalıkların klinik tabloyu
açıklamaması nedeniyle olgumuz everolimus tedavisine bağlı gelişen interstisyel
akciğer hastalığı olarak değerlendirildi.
Everolimus 1,5 mg/gün tedavisi kesildi ve
mikofenolat mofetil tedavisi 1.5 gr/gün, prednizolon tedavisi ise 10 mg/gün
olarak revize edildi. Olgumuzun 1 ay sonra çekilen toraks BT’sinde (Resim 2)
bir önceki toraks BT’deki buzlu cam alanlarının tamama yakın gerilediği
saptandı.
Sonuç:
Everolimus tedavisinin yan etkilerinden biri akciğer toksisitesidir. Bu nedenle
everolimus tedavisine başlanan olguların solunum sistemi her poliklinik kontrolünde
değerlendirilmelidir.
Anahtar Kelimeler: İlaç akciğeri,
everolimus