33. Ulusal Türk Ortopedi ve Travmatoloji Kongresi, Antalya, Türkiye, 5 - 10 Kasım 2024, ss.170, (Özet Bildiri)
Amaç: Mevcut çalışmalar, Legg-Calve-Perthes hastalığında (LCPH) proksimal femurun global şekil değişikliklerini ölçmeye odaklanmıştır, ancak bölgesel şekil değişikliklerini ölçmek için hiçbir araştırma yapılmamıştır. Bilgisayarlı görüntü analizi kullanılarak deformitelerin bölgesel olarak ölçülmesi, hastalığın patogenezinin anlaşılmasına ve daha iyi tedavi stratejilerinin geliştirilmesine yardımcı olabilir. Bu çalışmada, yeni bir görüntü işleme yaklaşımı olan ‘’farklılık oranı’’ kullanılarak LCPH’li çocuklarda patolojik proksimal femurların 2 boyutlu manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ile bölgesel ölçeklendirilmesi gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmanın amacı (1) proksimal femur için farklı bölgesel şekil şablonları oluşturmak ve (2) LCPH’li çocuklarda proksimal femurun koronal MRG’de farklılık oranını kullanarak her bölgedeki şekil deformitelerini ayrı ayrı ölçmektir. Yöntem: Tek taraflı LCPH’li 18 çocuktan (ort. yaş = 8 ± 4 yıl) elde edilen bilateral kalça MRG’ler üzerinden proksimal femur koronal kesitler alındı. Her bir kesitte kıkırdak, fizis ve kemik; hem etkilenmemiş hem de etkilenmiş kalçalarda ayrı ayrı segmente edildi. Tüm ikili segmentasyon görüntülerinde proksimal femurlar üzerinde manuel olarak dikdörtgen bir ROI (ilgili bölge) çizilmiştir. Etkilenmemiş proksimal femurların ROI görüntüleri sagittal eksendeki simetrik görüntüsü alınarak etkilenen femurlarla hizalandı. Proksimal femur için femur başında 6, femur boynunda 2 ve trokanterik alanda 2 bölge içeren temel bir şekil şablonu oluşturuldu. Temel şablon üzerinden beş farklı proksimal femur şekil şablonu modifiye edildi. Proksimal femurların kesişen alanları dışındaki bölgeler farklılık bölgeleri olarak kabul edildi ve toplam deformite, farklılık oranı olarak tanımlanan tek bir rasyonel farklılık metriği ile temsil edildi. Bulgular: Şekil 1’de gösterilmiş olan temel ve modifiye edilmiş şablonların bölgesel ölçüm sonuçları Şekil 2’de gösterilmektedir. İlgili şekillerde, her bölgedeki farklılık oranı ölçümlerinin istatistikleri ortalama ve standart sapmayı temsil etmektedir. Temel şablon, femur başı deformitelerinin niceliksel ölçümünde tüm şablonlar arasında en anlamlı şablon olarak bulunmuştur. Çıkarımlar: Koronal düzlemde 10 bölgeden oluşan temel şablon, proksimal femurdaki bölgesel deformitelerinin niceliksel değerlendirilmesinde kullanılabilir. Farklılık oranı yöntemi, LCPH’li çocuklarda proksimal femoral deformitelerin bölgesel olarak ölçülmesinde faydalı görünmektedir. Bölgesel farklılık oranları ile klinik veriler arasında korelasyon kurulursa, önerilen bölgesel ölçüm yöntemi klinik pratikte kullanılabilir ve bu çalışma potansiyel olarak LCPH için yeni bir sınıflandırma sisteminin geliştirilmesine yol açabilir.