Bu makale, dili ve üslubundaki çift anlamlılıkla sıklıkla tartışma konusu edilen Pindaros’un dizelerindenhareketle (Pin. Pyth. IV. 214-219), “aşk büyü”süne ilişkin kapsamlı bir sorunsalın bir boyutunumercek altına almayı amaçlamaktadır. Pindaros tarafından Pythia Oyunları muzafferi Kyrene’li Arkesilas için bestelenen epinikion’da (M.Ö. 462) çok bilinen Iason-Medeia mythos’unun farklı bir yönüne dikkatçekilmektedir. Iynks olarak adlandırılan bir kuşla yapılan bu büyünün ayrıntıları daha geç dönemde Theokritos’ta (Theoc. Id. II. 17) da bahsedilmesine rağmen, Arkaik Hellen Şiiri bağlamında bir tek Pindaros’taele alınır. Bu ritüelin niteliği, işlevi ve ritüelde yer alan aktörlere dair ayrıntılı bir çözümlenme, filolojininmetin bazlı temel yaklaşımlarından din tarihinin sunduğu verilere, tarihsel ornitolojiden arkeolojiye genişbir spektruma odaklanmayı gerektirmektedir. Sonuçta, söz konusu ritüelin kimi safhaları aydınlatılmaya,ilgili büyü uygulamasının ve aygıtlarının tarihsel süreçteki gelişimi serimlenmeye ve büyü uygulamalarından Yeni Platonculuk’un kozmolojik kurgularına iynks’le ‘sınır’ fikri arasındaki ilişki soruşturulmaya çalışılacaktır.

Anahtar sözcükler: Aşk büyüsü, Boyunçeviren (Iynx torquilla), Orpheusçuluk, sınır fikri, sympatheia, Yeni Platonculuk