Akademik Veri Yönetim Sistemi
Türkiye-Sırbistan İlişkileri, Okay,A.- Babalı,T., Editör, Doğu Kitabevi, İstanbul, ss.103-120, 2012
"Avrupa Birliği (AB) kuruluşundan itibaren işbirliğine önem veren ve bu sayede barışçıl bir ortamın kurulacağına inanan bir projedir. Zaman içerisinden ekonomik bir topluluk olmaktan siyasi ağırlığı da olan bir yapıya dönüşmüş, bu dönüşümü yaşarken kendi değerler bütününü de oluşturmuştur. Bu değerler bütünü Kopenhag kriterleri ile bir standart olarak formüle edilmiştir. AB, en etkili dış politika aracı olan genişleme stratejisinin, koşulluluk aracı ile bu standardı Birliğe girme amacında olan ülkelere uygulatmaktadır. Bu sayede, AB normları yayılmaya ve genel kabul görmeye başlamıştır.
Şu an için Türkiye’ye kadar olan Balkan bölgesi AB genişlemesinin kapsamı içerisinde yer almaktadır. Bu çerçevede AB, eski Yugoslavya devletlerinde AB değerlerine sahip istikrarlı demokrasilerin kurulması için çeşitli işbirliği mekanizmaları geliştirerek değerlerini ihraç etmiştir. AB’nin şu anki arka bahçesi konumunda olan ve yakın tarihte yıkıcı çatışmalar deneyimlemiş olan Balkan coğrafyasında, barış ve istikrarın sağlanması AB için öncelikli durumdadır. Bu bağlamda AB, Sırbistan ile sıkı işbirliği içerisinde olmuş ve yakın tarihte aday statüsü vererek üyelik kapısını açmıştır.
Şu an için Avrupa’nın doğu sınırının son ülkesi konumunda olan ve AB ile ilişkileri 1959 başvurusu ile en eskiye dayanan, aday ülke Türkiye ile ilişkiler ise 1999 yılından itibaren daha pozitif bir düzlemde ilerlemeye başlamıştır. 2005 yılında üyelik müzakereleri başlamış olsa da, üyelik sürecinin diğer ülkelere göre ciddi oranda uzun sürmesi incelemeye değer bir konu olarak görülmüştür.
Bu nedenle, 1963 yılında Ortaklık Anlaşması yapmış olan Türkiye ile 2008 yılında Ortaklık Anlaşması yapmış olan Sırbistan’ın AB üyelik süreçleri incelenerek, iç ve dış konjonktürler de göz önünde bulundurulmaya çalışılarak, bu iki ülkenin yaşadığı süreçlerin hız farklılığının nedenleri ortaya konulmaya çalışılacaktır.