Akademik Veri Yönetim Sistemi
21. yüzyılda edebiyat, tarih ve kültür bağlamında "Türkiye-Pakistan İlişkileri", Islamabad, Pakistan, 27 Haziran 2024, ss.22-23, (Özet Bildiri)
Bu çalışma, Urdu edebiyatının Türkçeye çeviri sürecinin yanı sıra, bu sürecin kültürlerarası etkileşimini ve önemini incelemektedir. 18. yüzyıldan itibaren zengin bir tarihi ve edebi mirasa sahip olan Urdu edebiyatı, çeviri yoluyla Türk kültürüne aktarılarak iki dil ve kültür arasında köprü kurmaktadır. Bu çeviri faaliyetleri, dil ve kültür engellerini aşarak, Urdu edebiyatının evrensel bir boyuta ulaşmasını sağlamıştır. Ankara Üniversitesi, İstanbul Üniversitesi ve Selçuk Üniversitesi gibi akademik kurumlar, bu çeviri sürecinde merkezi bir rol oynamış ve Hint alt kıtasının zengin kültürel dokusunu yansıtan eserleri Türkçeye başarıyla adapte etmiştir. Bu tercüme eserler, Türk okuyuculara Hint alt kıtasının sosyal, siyasi ve kültürel yapısına dair derinlemesine bir bakış açısı sunmuş ve böylece kültürlerarası diyalog ve anlayışın gelişmesine katkıda bulunmuştur. Urdu edebiyatının çevrilmesi, sadece dil bilgisi ve sözlük çalışması değil, aynı zamanda edebi ve kültürel bağlamların dikkatli bir şekilde incelenmesini gerektirir. Çevirmenler, eserin orijinal tonunu ve stilini korurken, hedef dilin okuyucusuna uygun bir biçimde sunmak için titiz bir çalışma yürütmektedirler. Bu süreç, çeviri esnasında karşılaşılan zorlukların üstesinden gelmek ve eserin hedef kitle tarafından tam olarak anlaşılmasını sağlamak için kapsamlı bir edebi ve kültürel arka plan bilgisine ihtiyaç duymaktadır. Bu nedenle, çeviri faaliyetleri, yalnızca dil bilgisi ve tercüme teknikleri konusunda değil, aynı zamanda kültürel nüanslar ve edebi değerler konusunda da uzmanlaşmış kişiler tarafından yürütülmelidir. Sonuç olarak, Urdu edebiyatının Türkçeye çevrilmesi, iki dil ve kültür arasındaki etkileşimin ve zenginleşmenin somut bir örneğidir. Bu etkileşim; Türk okuyucuların Hint alt kıtasının edebi ve kültürel mirasını daha iyi anlamalarını sağlamakla kalmayıp aynı zamanda tarihten gelen Hint-Türk ilişkilerine de fayda sağlamaktadır.
This study examines the process of translating Urdu literature into Turkish, as well as the effects and significance of this process in intercultural interaction. The transfer of Urdu literature to Turkish culture through translation has enabled the construction of a bridge between two languages and cultures, given that Urdu literature has a rich historical and literary heritage dating back to the 18th century. The aforementioned translation activities have facilitated the transcendence of linguistic and cultural barriers, thereby enabling Urdu literature to attain a universal dimension. Academic institutions such as Ankara University, Istanbul University, and Selçuk University have played a pivotal role in this translation process, successfully adapting works reflecting the rich cultural fabric of the Indian subcontinent into Turkish. These works have furnished Turkish readers with an exhaustive insight into the social, political, and cultural configuration of the Indian subcontinent, thereby facilitating the advancement of intercultural discourse and comprehension. The translation of Urdu literature necessitates not only an understanding of the grammatical and lexical nuances of the source text but also a comprehensive examination of the literary and cultural contexts in which the original was produced. Translators engage in meticulous work to present the original tone and style of the source text in a form suitable for the target language's readership, while ensuring that the essence of the original is preserved. This process necessitates a comprehensive understanding of both literary and cultural background knowledge to overcome the challenges encountered during translation and to ensure that the work is fully understood by the target audience. Therefore, translation activities should be conducted not only by individuals skilled in grammar and translation techniques but also by those who possess specialised knowledge of cultural nuances and literary values. In conclusion, the translation of Urdu literature into Turkish provides a tangible example of the interaction and enrichment between two languages and cultures. This interaction not only enables Turkish readers to gain a deeper insight into the literary and cultural heritage.