Bu çalışmanın amacı 1993-2013 yılları arasında Almanya ve Türkiye arasındaki iki yönlü ticaret akışlarının değişen biçimleri belirlemek, ölçmek ve açıklamaktır. Bu ilişkinin bir dikkate değer yönü, Türkiye'deki firmaların giderek uluslararası değer zincirlerine eklemlendikleri ve Alman firmaların dış kaynak kullanımları için monaj üsleri ve üretim tesisleri kurduğu üretim paylaşımıdır. Üretim paylaşımı, parça ve aksam ticareti ve dikey endüstri içi ticaret gibi yeni ticaret biçimlerine sebep olmaktadır. Bu çalışma üretim paylaşımının küresel olarak yayıldığı ve Türkiye-Almanya örneğinde de benzer bir durumun ortaya çıktığı ürün gruplarına odaklanmaktadır. Bu ürün grupları HS84-92 arasındaki ürünleri içermektedir. Fontagné ve Freudenberg (1997)'de yer alan metodolojiyi kullanarak, bu çalışmada, Almaya veTürkiye arasındaki tek yönlü ve iki yönlü ticaret akışlarının göreli önemi değerlendirilmektedir. Türkiye ve almanya arasındaki ticaret akışlarının ağırlık olarak tek yönlü ticaret biçimine sahip olduğu ve 2013 itibariyle bu tek yönlü ticaret akışlarında Almanya'nın ihracatının Türkiye'nin ihracatını geçtiği tespit edilmiştir. Ayrıca parça ve aksam ticaretinin giderek arttığı ve bu ticaret akışlarında dikey endüstri içi ticaret biçiminin baskın olduğu tespit edilmiştir. Motorlu taşıtlar endüstrisi, açık arayla, parça ve aksam ticareti ve dikey endüstri içi ticarette öne çıkan ürün kategorisidir ve ticaret bu kategori içerisinde de bir kaç üründe yoğunlaşmıştır. Çalışmada ayrıca Türkiye'nin düşük birim değere sahip ürünlerde, Almanya'nın ise yüksek birim değere sahip ürünlerde uzmanlaştığı tespit edilmiştir.