Akademik Veri Yönetim Sistemi
TÜRK ORAL İMPLANTOLOJİ DERNEĞİ XV. ULUSLARARASI BİLİMSEL SEMPOZYUMU, Antalya, Türkiye, 6 - 09 Haziran 2018, ss.30-31
Giriş: Maksillada aşırı rezorbe kret varlığında ideal estetik ve fonksiyon sağlayan bir protetik rehabilitasyon için yönlendirilmiş doku rejenerasyonu uygulamalarına ihtiyaç duyulur. Kortikal allogreft laminalar horizontal ve vertikal ogmentasyonlarda, özellikle büyük hacimli greft ihtiyaçlarında greftin immobilizasyonu ve grefte yeterli direnci sağlaması, rezorpsiyonun önlenmesi, epitel hücre göçünün engellenmesi ve en önemlisi donör saha morbiditesinin elimine edilmesi gibi avantajları sebebiyle son yıllarda sıklıkla kullanılmaya başlanmıştır.
Materyal ve Method: İşlem öncesi Dental Volumetrik Tomografi (DVT) istenen ve vertikal ve/veya horizontal rezorpsiyon tespit edilen uygun hastalar çalışmaya dahil edilmiştir. Klinik ve radyolojik planlamadan sonra tam kalınlıklı flap kaldırılmasını takiben allojenik kortikal laminalar, fiksasyon vidaları yardımıyla mevcut kemiğe sabitlenmiştir. Ksenogreft ve hastadan elde edilen otojen partikül greft karışımı kortikal lamina ve sağlam kemik arasına uygulanmış, tüm alan rezorbe olabilen kollajen membran ile kapatılmış ve flap gerilimsiz bir şekilde dikilmiştir. Operasyon sonrası ve 6-8 aylık iyileşmeyi takiben, implant uygulaması öncesinde, DVT alınarak hacimsel değişiklikler kaydedilmiştir. Akabinde uygun boy ve çapta implantlar krestal olarak yerleştirilmiştir.
Sonuç: Son yıllarda yapılan histolojik çalışmalar özellikle geniş greftleme ihtiyacı olan bölgelerde allogreft kemik blokların gecikmiş ve tamamlanmamış kemik iyileşmesine sebep oldukları yönündedir. Bu sebeple son yıllarda bu tarz vakalarda allojenik kortikal laminaların partikül greftler ile kombine kullanılması yönünde çalışmalar artmıştır. Kortikal lamina uygulanan bu prospektif çalışmada ogmentasyonu takiben herhangi bir komplikasyonla karşılaşılmamış ve ideal yatay kemik kalınlığına ulaşılmıştır. Allojenik kortikal lamina uygulamaları vertikal ve horizontal ileri kemik rezorpsiyonlarında otojen blok kemiğe alternatif göz önünde bulundurulması gereken bir tekniktir.
Introduction: There is a need for guided tissue regeneration for a predictable and aesthetic prosthetic rehabilitation in the presence of severe atrophy in maxilla. Cortical allogeneic struts have been used frequently in horizontal and vertical augmentations in recent years due to the advantages such as immobilization of grafts especially for large volume alterations, adequate resistance to the graft, prevention of resorbtion, prevention of epithelial cell migration and the elimination of donor site morbidity.
Materials and Methods: Patients which were be asked for a Dental Volumetric Tomography (DVT) and diagnosed severe atrophy in vertical and/or horizontal way, were included in this study. Following clinical and radiographical planning, full thickness flaps were raised. Right after that, the allogeneic cortical struts were fixed to the existing bone with the aid of fixation screws. Xenograft and autogenous particulate graft mixture were applied between the cortical strut and intact bone (Sandwich Bone Augmentation). The entire area was covered with a resorbable collagen membrane and sutured tension free. Following the post-operative, 6-8 months recovery, (before implantation) volume changes were recorded by taking DVT. Following, implants with proper diameter and size were placed crestally.
Result: Recent histological studies emphasized that allogeneic bone blocks alone demonstrated delayed and incomplete incorporation in bone healing, especially in large bone graft needs. Therefore in such cases, allogeneic cortical struts combined with particle grafts become a current issue in the last few years. In this prospective study no complications were arised after the augmentation procedures and adequate bone width was obtained. Allogeneic cortical strut applications should be keeped in mind in severe horizontal bone resorption alternatively to autologous bone harvesting.