24. Ulusal İç Hastalıkları Kongresi , Antalya, Turkey, 20 - 23 October 2022, pp.213
korelasyon
vardır ve bunların tümü klinik olumsuz sonuçların öngörücüleridir. Kırılganlık
kırığı olan yaşlı bireyler, daha iyi bir bakım planı geliştirmek için kırılganlık ve
sarkopeni açısından değerlendirilmelidir. Bu nedenle kırılganlığı belirlemek ve
tedavi etmek için müdahaleler gereklidir. Bu çalışma, İstanbul İli Fatih İlçesi'nde
geriatrik bir çalışma kapsamında değerlendirilen yaşlı erişkinlerde kırılganlık prevalansını
ve ilişkili faktörleri araştırmaktadır.
Tasarım: Retrospektif kesitsel.
Yöntemler: Araştırmaya İstanbul İli Fatih İlçesi'nde Kasım 2014-Mayıs
2015 tarihleri arasında yaşayan 61-101 yaş arası toplumda yaşayan yaşlılar
dahil edildi. Katılımcıların düzenli kullandıkları ilaç sayıları ve hastalık sayıları
kaydedildi. Katılımcıların son 1 yıl içinde düşme / düşme riski / düşme korkusu
yaşayıp yaşamadıkları değerlendirildi. Kronik ağrının değerlendirilmesinde
görsel analog skala (VAS) kullanıldı. Değerlendirme için kullanılan diğer araçlar
arasında kırılganlık taraması için FRAIL ölçeği; 6 maddelik KATZ Günlük Yaşam
Aktiviteleri (GYA) ölçeği; fonksiyonel kapasitenin ölçümü için 8 maddelik
LAWTON-BRODY Aletli Günlük Yaşam Ölçeği (EGYA); yaşam kalitesinin değerlendirilmesi
için EQ-5D anketi; bilişsel tarama için Mini-Cog testi; depresyon
taraması için Geriatrik Depresyon Ölçeği-Kısa Formu (GDS-SF); yetersiz beslenme
taraması için Mini Nutrisyonel Test Kısa Formu (MNA-SF); ve yürüme için
Romberg testi ve postural instabilite testi kullanıldı. El kavrama kuvveti (HGS),
bir Jamar hidrolik el dinamometresi kullanılarak ölçüldü ve el kavrama gücü
cut offları, Avrupa Yaşlı İnsanlarda Sarkopeni Çalışma Grubu'na (EWGSOP2)
dayalı olarak, erkeklerde ve kadınlarda sırasıyla <27 kg <16 kg olarak tanımlandı.
Kas kütlesi bir biyoempedans analizi (TANITA-BC532) ile ölçüldü. Düşük
kas kütlesi eşikleri şu şekilde değerlendirildi: Ulusal verilere göre (genç yetişkin
ortalama-2SD) erkeklerde ve kadınlarda sırasıyla <9,2 kg/m2 ve 7,4 kg/m2.
Bulgular: Çalışmaya ortalama yaşı 75.4±7.3 yıl olan 204 yaşlı yetişkin (94
erkek ve 110 kadın) dahil edildi. Vakaların %30,4'ü sağlam, %42.6'sı kırılgan
öncesi ve %27'si kırılgandı.Univariate analizlerde kırılganlık grupları ile malnütrisyon
varlığı, düşme korkusu, üriner inkontinans (Üİ), kronik ağrı, Romberg
belirtisi, postural instabilite, ambulasyon düzeyi, depresyon varlığı, demans varlığı,
son bir yıl içinde (p<0,001) ve cinsiyet (p=0,004)arasında anlamlı ilişki
bulundu. Regresyon analizi ile kırılganlıkla ilişkili bağımsız faktörleri değerlendirdiğinde
[bağımlı değişken: kırılganlık (sağlam ve kırılganlık öncesi +kırılgan)],
ilaç sayısı (OR=1.24, p=0.036), bilişsel bozukluk (OR=0.30, p =0.016) ve
EQ-5D (OR=1.53, p=0.017) istatiksel olarak anlamlı bulundu.
Sonuç: Bu çalışma, Fatih ilçesi toplumunda kırılganlığın yaygınlığını ortaya
koyarken; kırılganlıkla belirgin ilişkili faktörlerin bilişsel işlev bozukluğu, düşük
yaşam kalitesi ve çoklu ilaç kullanımı olduğunu da saptamıştır
Anahtar kelimeler: kırılganlık prevelansı, toplumda yaşayan, yaşlı yetişkinler, ilişkili
faktörler