Sanat ve Dil Araştırmaları Enstitüsü İdil Sanat ve Dil Dergisi, vol.4, no.17, pp.147-167, 2015 (Peer-Reviewed Journal)
ÖZET
20.yüzyılda
"doğal ses" ve "sesin yeniden keşfi" kavramlarından hareket
eden ses eğitimlerinin en yaygın kullanılanlarından biri Linklater Metodu'dur.
Öncelikli hedef kitlesi oyuncular olan bu metot "bedenin, sesin ve zihnin
yeniden inşası" için tasarımlanmış egzersizleriyle, doğuştan sahip olunan
ses kapasitesinin değerlendirilmesini hedefler. Çok sayıda bilim dalından ve
Doğu öğretilerinden beslenen multidisipliner nitelikli Linklater Metodu’nun
sofistike veya metaforik ifadelerle, bilimsel terminolojiyle ve oyunculuk
jargonuna özgü analojilerle desteklenmiş dili, metodu yanlış veya yüzeysel
göndermelere açık bırakır. Bu çalışmanın amacı, "doğal ses" başta
olmak üzere, metodun temel kavram ve önermelerini “eğitimci perspektifi” ile
açıklığa kavuşturmak, temel uygulamaların bugünün bilimsel verileriyle
ilişkilisini analiz etmek ve bu yolla, dayandıkları düşünsel altyapıyı ve
fiziksel/teknik hedefi incelemektir. Bu doğrultuda, Linklater’ın önermelerini
etkileyen 20. yüzyıl ses eğitiminin eğilimlerine ve bilimsel kaynaklarına
ilişkin genel bir çerçeve çizilmiş, sesi oluşturan nöro-anatomik süreç
sadeleştirilerek özetlenmiş; metodun ilke ve amaçlarının somut olarak
görülebildiği egzersizler seçilerek, ses üretiminin dört temel basamağına uygun
başlıklar altında gruplandırılmıştır. Çalışmanın sonuç bölümünde, ülkemizdeki
geleneksel uygulamalarla kıyaslandığında “alternatif/deneysel” olarak
nitelendirilebilen metodun, çağdaş ses eğitiminin ana akım metotlardan biri
olduğu ve ses eğitiminin yanı sıra oyuncunun yaratıcılığını ve özgünlüğünü
geliştirmeyi de hedefleyen çok-amaçlı bir sistemle kurgulandığı önermeleri
sunulmuştur.