TÜRK ORAL İMPLANTOLOJİ DERNEĞİ XXIX. ULUSLARARASI BİLİMSEL KONGRESİ, İstanbul, Türkiye, 12 - 13 Ocak 2018, ss.56
Giriş: Anterior maksillada aşırı rezorbe kret varlığında ideal estetik ve fonksiyon sağlayan bir protetik rehabilitasyon için yönlendirilmiş doku rejenerasyonu uygulamalarına ihtiyaç duyulur. Kortikal allogreft laminalar horizontal ve vertikal ogmentasyonlarda, özellikle büyük hacimli greft ihtiyaçlarında greftin immobilizasyonu ve grefte yeterli direnci sağlaması, rezorpsiyonun önlenmesi, epitel hücre göçünün engellenmesi ve en önemlisi donör saha morbiditesinin elimine edilmesi gibi avantajları sebebiyle son yıllarda sıklıkla kullanılmaya başlanmıştır.
Materyal ve Method: 45 yaşındaki erkek hastada 11 no’lu diş bölgesinde travmatik diş çekimi sonrası horizontal rezorpsiyon tespit edilmiş ve hastadan işlem öncesi Dental Volumetrik Tomografi (DVT) istenmiştir. Klinik ve radyolojik planlamadan sonra tam kalınlıklı flap kaldırılmasını takiben allojenik kortikal lamina fiksasyon vidası yardımıyla mevcut kemiğe sabitlenmiştir. Ksenogreft, hastadan elde edilen otojen partikül greft ve PRF karışımı kortikal lamina ve sağlam kemik arasına uygulanmış, tüm alan rezorbe olabilen kollajen membran ile kapatılmış ve flap gerilimsiz bir şekilde dikilmiştir. Operasyon sonrası ve 6 aylık iyileşmeyi takiben, implant uygulaması öncesinde, DVT alınarak hacimsel değişiklikler kaydedilmiştir. Akabinde 4.0 mm çapında 11.5 mm uzunluğundaki implant krestal olarak yerleştirilmiştir.
Sonuç: Son yıllarda yapılan histolojik çalışmalar özellikle geniş greftleme ihtiyacı olan bölgelerde allogreft kemik blokların gecikmiş ve tamamlanmamış kemik iyileşmesine sebep oldukları yönündedir. Bu sebeple son yıllarda bu tarz vakalarda allojenik kortikal laminaların partikül greftler ile kombine kullanılması yönünde çalışmalar artmıştır. Kortikal lamina uygulanan bu vakada ogmentasyonu takiben herhangi bir komplikasyonla karşılaşılmamış ve ideal yatay kemik kalınlığına ulaşılmıştır. Allojenik kortikal lamina uygulamaları horizontal ileri kemik rezorpsiyonlarında otojen blok kemiğe alternatif göz önünde bulundurulması gereken bir tekniktir.
Introduction: There is a need for guided tissue regeneration for a predictable and aesthetic prosthetic rehabilitation in the presence of severe atrophy in anterior maxilla. Cortical allogeneic struts have been used frequently in horizontal and vertical augmentations in recent years due to the advantages such as immobilization of grafts especially for large volume alterations, adequate resistance to the graft, prevention of resorbtion, prevention of epithelial cell migration and the elimination of donor site morbidity.
Materials and Methods: 45 year old male patient showed severe horizontal bone resorption in tooth number 11 due to the traumatic tooth extraction. Dental Volumetric Tomography (DVT) was requested before the procedure. Following clinical and radiological planning, full thickness flap was raised. Right after the allogeneic cortical strut was fixed to the existing bone with the aid of fixation screw. Xenograft, autogenous particulate graft and PRF mixture was applied between the cortical strut and intact bone (Sandwich Bone Augmentation). The entire area was covered with a resorbable collagen membrane and sutured tension free. Following the post-operative and 6-month recovery (before implantation), volume changes were recorded by taking DVT. Following, 4.0 mm diameter, 11.5 mm long implant was placed crestally.
Result: Recent histological studies emphasized that allograft bone blocks alone demonstrated delayed and incomplete incorporation in bone healing, especially in large bone graft needs. Therefore in such cases, allogeneic cortical struts combined with particle grafts become a current issue in the last few years. In this pilot study no complications were arised after the augmentation procedure and adequate bone width was obtained. Allogeneic cortical strut applications should be keeped in mind in severe horizontal bone resorption alternatively to autologous bone harvesting.