Türkiye Türkçesinde Önseste /v-/ Sesinin Kökeni

Yıldızlı M. E.

TÜRKOLOJİNİN DELİKANLISI SEYYAH Prof. Dr. İsmail Doğan Armağanı, Abdulkadir Öztürk,Hüseyin Yıldız, Editör, Fenomen Yayınevi, Ankara, ss.339-354, 2021

  • Yayın Türü: Kitapta Bölüm / Araştırma Kitabı
  • Basım Tarihi: 2021
  • Yayınevi: Fenomen Yayınevi
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Sayfa Sayıları: ss.339-354
  • Editörler: Abdulkadir Öztürk,Hüseyin Yıldız, Editör
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Türk dili, tarihin en eski -takip edilemeyen- dönemlerinde, lengüistik sistemini oluşturmuş bir dildir. En eski yazılı metinlerine bakıldığında bu durum açıkça görülmektedir. Her dil gibi Türk dili de zamanla gelişim, değişim, etkileşim gibi süreçleri yaşamış ve günümüzde de yaşamaya devam etmektedir. Türk dili, her ne kadar bu süreçlere açık bir dil olsa da dillik kurallarını büyük ölçüde koruyabilmektedir. Köktürkçe döneminden itibaren yazılı eserlerle Türkçenin bütün dil özellikleri, kuralları, gelişim ve değişimleri, etkileşimleri, lehçe merkezli ayrışmaları yapılan çalışmalarla tespit edilebilmektedir. Türkçenin lengüistik sistemi, fonetik, morfolojik, leksik, sentaktik ve semantik gibi alt birimler altında pek çok çalışmaya konu edilmektedir. Çalışmamız, Türkiye Türkçesinin fonetik sistemine yönelik olarak önseste /v-/ sesinin kullanım durumu ile sınırlandırılmaktadır. Bu fonetik durum, Türkçe Sözlük (2011) esas alınmak suretiyle ilgili söz varlığının taranması sonucunda köken sınıflandırmasına tabi tutularak değerlendirilmektedir. Türkçe Sözlük (2011)’te madde başı olan önseste /v-/’nin kullanıldığı Türkçe kökenli basit kelimeler ile yabancı dillerden alıntılanan kelimeler çalışmanın malzemesini oluşturmaktadır.