İdiyopatik enflamatuvar miyopati hastalarında pozitron emisyon tomografisi ile kas tutulumu değerlendirilebilir mi? 34 hastanın değerlendirilmesi


Creative Commons License

Bektaş M., Işık E. G., Oğuz E., Kemik F., Abbasgholı Zadeh A., İnce B., ...Daha Fazla

Ulusal Romatoloji 2021, Antalya, Türkiye, 29 Eylül - 03 Ekim 2021, cilt.1, ss.25-26

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Cilt numarası: 1
  • Basıldığı Şehir: Antalya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.25-26
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Giriş:  İdiyopatik  enflamatuvar  miyozit  (İİM)  hastalarında  kas tutulumunun  saptanmasında  elektromiyografi  (EMG)  ve  kas  MRG gibi  tanı  yöntemleri  kullanılmaktadır.  İİM  hastalarında  malignite taraması  için  F-18  FDG  PET/BT  kullanılmaktadır  ve  bu  yöntem miyozit  değerlendirmesinde  de  faydalı  olabilir. Amaç: Bu çalışmada İİM hastalarında malignite taraması için yapılan PET/BT  incelemelerinde  kas  tutulumunun  değerlendirilmesi  ve klinik  parametreler  ile  ilişkisini  incelemeyi  amaçladık. Yöntem:  2017  EULAR-ACR  sınıflandırma  kriterlerini  yerine getiren  ve  aktif  dönemde  PET/BT  yapılan  IIM  hastaları çalışmaya  alındı.  PET/BT  ile  kas  tutulumu  karaciğer,  mediastinal vasküler  yapılar  (mediastinum)  ve  lomber  longus  kası  (LLM)  ile karşılaştırıldı.  Tanısal  doğruluğu  daha  yüksek  olan  mediastinum FDG  uptake’ine  göre  tek  ve  çok  değişkenli  analizler  yapıldı. Bulgular:  PET/BT  sonuçları  olan  34  hasta  (çalışma  grubu) ve  IIM  dışı  14  malignite  tanılı  hasta  (kontrol  grubu)  çalışmaya dahil  edildi.  İİM  hastalarının  medyan  hastalık  süresi  12  aydı. İİM  ve  kontrol  grubunda  karaciğer,  mediastinum  ve  LLM tutulumları  benzerdi;  kontrol  grubuna  göre  proksimal  ve  distal  üst ekstremitede  (sırasıyla  p=0,001,  p<0,001)  ve  proksimal  ve  distal  alt ekstremitede  (sırasıyla  p=0,003,  p<0,001)  daha  şiddetli  kas  tutulumu gözlendi.  Pozitif  kas  tutulumlarının  duyarlılığı  ve  özgüllüğü karaciğer,  mediastinum  ve  LLM  tutulumlarına  göre  sırasıyla %37,1  ve  %100,  %65,7  ve  %92,9,  %91,4  ve  %7,1  idi  (Tablo  1). Yüksek  CK,  LDH  ve  CRP  düzeyleri  (sırasıyla  p=0,026,  p=0,028 ve  p=0,032)  ve  pozitif  kas  MR  (p=0,04;  OR:  4,1)  PET/BT  kas tutulumuyla  ilişkili  bulundu.  PET/BT  pozitifliği  ile  kas  MR bulguları  arasında  uyum  görüldü  (ĸ=0,412;  p=0,04)  (Tablo  2).  İİM (DM  vs  PM)  ve  otoantikor  alt  grupları,  PET/BT  pozitifliğiyle ilişkili bulunmadı. Çok değişkenli analizde, yüksek CRP (p=0,017, GA %95: 1,03-1,36, OR: 1,18) ve LDH (p=0,029, GA %95: 1,001-1,017, OR: 1,01) düzeyleri PET/BT pozitifliği ile ilişkiliydi. Bazal kas gücü (r=-0,411, p=0,04) ile kas tutulumu şiddeti ters korelasyon göstermekteydi.Sonuç: Aktif İİM hastalarda medyan PET/BT ile kas tutulumu kontrol grubuna göre belirgindir ve karaciğer ve mediastinuma göre artış anlamlıdır. Bazal LDH ve CRP düzeyleri FDG değerleri ile korelasyon göstermektedir. PET/BT’de kas tutulumu için en iyi tanısal doğruluk mediastinal vasküler yapılara göre bulunmuştur. PET/BT, İİM hastalarında kas aktivitesinin değerlendirilmesinde kullanılabileceği düşünülmüştür.