Amaç: Ameliyat olan yüksek riskli hastalar yoğun bakım ünitesi- ne (YBÜ), YBÜ’de yatan kritik hastalarsa tanı ve tedavi amacıyla radyoloji birimine veya ameliyathanelere transport edilirler. Kri- tik hastaların hastane içi transportunda (HİT) %40-60 sıklığında komplikasyon bildirilmiştir. Bu çalışmada anestezi hekimi eşliğin- de yapılan erişkin kritik hasta transportlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Bu kesitsel çalışmada, 6 aylık veri toplama sürecinde anestezi hekiminin eşlik ettiği hastane içi transport edilen 18 yaş üstü tüm hastalara ulaşılmaya çalışılmıştır. Bulgular: Transportu değerlendirilen hasta sayısı 526’dır. Hastala- rın yaşları 18 ile 93 arasında değişmekte olup ortalama yaş 58,8 ± 16,1’dir. Hastaların %54’ünde kardiyovasküler sistem komp- likasyonu ve %35’inde solunum komplikasyonu görülmüştür. Transport süresinin 11 dakika ve üstü olması hipotansiyon açısın- dan daha riskli bulunmuştur (p=0,015). Kıdemli asistanların yap- tığı transportlarda daha fazla hipotansiyon geliştiği görülürken (p=0,04), entübe hastalarda ve kıdemi daha az olan asistanların yaptığı transportlarda hipertansiyonun daha fazla geliştiği görül- müştür (p=0,004, p=0,029). Ekipman kaynaklı sorunlar transport- ların %21,5’inde gerçekleşmiştir. Ekipman ile ilgili sorunların; nö- bet koşullarında yapılan transportlarda (p=0,032) ve 11 dakikadan uzun süren transportlarda (p=0,009) daha yüksek olduğu belirlen- miştir. Transportların %42’sinin sorunsuz, %40’ının minör sorunla, %17’sinin majör sorunla gerçekleştirildiği, %1’inin ise majör sorun- lar nedeniyle gerçekleştirilemediği gözlenmiştir. Sonuç: Kardiyovasküler, solunum ve ekipmanla ilgili komplikas- yonlar yüksek sıklıkta gözükmektedir. Kardiyovasküler komplikas- yonların yüksek olması nedeni ile transport için uygun sedoanal- jezi protokolleri geliştirilmeli, ekipmana ait sorunları azaltmak için kontrol listelerinin kullanımı yaygınlaştırılmalı ve transportu ger- çekleştirecek ekibe yönelik eğitimler uygulanmalıdır.
Objective: High-risk patients who undergo surgery are transport- ed to the intensive care unit (ICU), and critically ill patients in the ICU are transported to the radiology unit or operating rooms for diagnosis and treatment. Complications have been reported at a rate of 40-60% in intra-hospital transports (IHT) of critically ill patients. This study aimed to evaluate adult critically ill patient transports accompanied by anesthesiologists. Methods: In this cross-sectional study, during the 6-month data collection period it was tried to reach all patients over the age of 18 who were transported within the hospital accompanied by anesthesiologists. Results: The number of patients whose transport was evaluated is 526. Patients’ ages ranged from 18 to 93, and the mean age was 58.8 ± 16.1. Cardiovascular complications were observed in 54% of the patients and respiratory complications were observed in 35.0%. Transport time longer than 11 minutes were more risky in terms of hypotension (p=0.015). While it was observed that hypotension developed more in transports performed by more experienced residents (p=0.04); hypertension developed more in intubated patients and in transports performed by less experi- enced residents (p=0.004, p=0.029). Equipment related problems occured in 21.5% of transports. Equipment problems were higher in transports carried out under night shifts (p=0.032) and in trans- ports lasting 11 minutes or longer (p=0.009). It was observed that 42% of the transports were carried out without any problems, 40% with minor problems, 17% with major problems, and 1% transports could not be carried out because of major problems. Conclusion: Cardiovascular, respiratory, and equipment-related complications appear to be at high frequency. Due to the high rate of cardiovascular complications, appropriate sedoanalgesia protocols should be developed for transport, the use of checklists should be expanded to reduce equipment problems, and training should be provided for the team that will perform the transport
