İstanbul Tıp Fakültesi1.Sınıf Öğrencilerinde Hekim-Hasta İletişimi Uygulaması


Alçalar A. N., Nalbant H., Solakoğlu Z. O., Bahadır G.

Sağlık Bilimleri Alanında Klinik ve İletişim Beceri Eğitimleri Kongresi (KİBE), Ankara, Türkiye, 25 - 26 Kasım 2011, ss.30

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.30
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Son on yıla kadar tıp eğitiminde iletişimin önemi tıbbın biyomedikal ağırlığının gölgesinde kalmıştır. Yapılan çalışmalar hekim-hasta iletişiminin hastaların tedaviye uyumu, hoşnutluk düzeyi ve sağlık sonuçları üzerine etkilerinin yanı sıra, hekimin mesleğinden ve profesyonel kimliğinden memnuniyetini de etkilediğini göstermiştir. Hekimin klinik yeterliliğinin belirlenmesinde iletişim becerilerinin de dikkate alınması ve tıp fakültelerinde iletişim becerileri eğitiminin, müfredatın ayrılmaz bir parçası olması gerektiği bildirilmektedir. İstanbul Tıp Fakültesi mezuniyet öncesi müfredatına da iletişim becerilerini geliştirmeyi hedefleyen uygulamalı dersler vardır. Tamamen deneyime dayanan uygulamada amaç İstanbul Tıp Fakültesi 1. sınıf öğrencilerinin sözlü ve sözsüz iletişim becerilerini geliştirmektir. İstanbul Tıp Fakültesi öğrencilerinin temel iletişim becerilerini geliştirmek için teorik ve uygulamalı iletişim becerileri dersleri yapılmaktadır. Tıp eğitiminin ilk yılı birinci döneminde Davranış ve İletişim Bilimleri dersi içinde toplam 6 saatlik teorik ve video gösterimli hekim- hasta iletişimi dersi verilmektedir. Aynı öğrenciler 25-30’ar kişilik gruplara ayrılarak iki saatlik uygulama eğitiminden geçmektedir. Yaşantıya dayanan küçük grup çalışmalarının içeriğini; dinleme, ses tonu, iletişim engelleri ve anlaşılır bir dil konuşma uygulamaları oluşturmaktadır. Uygulamanın beceri laboratuarı kapsamında vize ve final sınavları ile öğrenci değerlendirmesi de yapılmaktadır. İletişim becerileri dersi uygulaması 2005–2006 eğitim yılında başlamıştır. 2010-2011 öğretim yılının sonuna dek 2600 öğrenci uygulamayı tamamlamıştır. Bu çalışmada 665 öğrencinin uygulama hakkında verdikleri geri bildirimler incelenmiştir. Katılanların %85,83’ü eğitmenin yaklaşımını çok ilgili/ ilgili olarak değerlendirmiştir. %80,69’u uygulamanın mesleki açıdan çok yararlı/ yararlı olduğunu bildirmiştir. %69,65’i gelecek yıl programında aynı şekli ile devam etmesini isterken sadece %5,25’i gerekli olmadığını ve müfredattan çıkarılması gerektiğini belirtmiştir.