Zaparcie to jedno z czestszych powiklan i jednoczesnie powazny problem obserwowany u pacjentow leczonychw klinikach neurochirurgii. Pielegniarka neurochirurgiczna odgrywa bardzo istotna role w diagnostyce i przeciwdzialaniu aparciom. U pacjentow neurochirurgii mozliwe jest przeciwdzialanie zaparciom za pomoca wlasciwej diagnozy, dzieki ktorej unika sie zazywania niepotrzebnych lekow oraz zmniejsza skutki uboczne ich stosowania. Pielegniarka w tym zakresie rozpoznaje nawyki oprozniania jelit, osluchuje ruchy jelit, wykonuje badanie palpacyjne brzucha w kierunku rozdecia, stosuje wlasciwe i miarodajne narzedzia diagnostyczne. Najwazniejszymi dzialaniami podejmowanymi przez pielegniarke w celu przeciwdzialania zaparciom sa: zwiekszanie ilosci przyjmowanych przez pacjenta plynow, zwiekszanie czestotliwosci jego ruchow, mobilizowanie pacjenta do cwiczen, zwiekszanie ilosci przyjmowanego blonnika oraz stosowanie zalecen farmakologicznych lekarza. Zaparcie u pacjentow neurochirurgii jest powiklaniem, ktoremu mozna przeciwdzialac dzieki kompleksowej diagnostyce oraz skutecznym dzialaniom pielegniarskim. Celem tego opracowania jest w szczegolnosci podkreslenie, jak waznym symptomemu pacjentow neurochirurgii jest zaparcie oraz jak wazna jest diagnostyka pielegniarska