Research Information System
24. Ulusal İç Hastalıkları Kongresi, Antalya, Turkey, 19 - 23 October 2022, pp.59
Giriş: Hem sarkopenik obezite (SO)’nin obezite bileşeninin tanımı hem de
SO ile fonksiyonellik arasındaki ilişki bakımından literatürde bir boşluk bulunmaktadır.
Sarkopenik obezitenin fonksiyonellik ile ilişkisi için ideal obezite tanımını
araştırmayı amaçladık.
Materyal-Metod: Bu retrospektif kesitsel çalışmaya 2013-2021 yılları arasında,
toplumda yaşayan >60 yaş bireyleri dahil ettik. Yaş, cinsiyet, hastalık
ile ilaç sayısını kaydettik ve beslenme durumunu mini nütrisyonel değerlendirme-kısa
form ile değerlendirdik. El kavrama kuvvetini Jamar dinamometresi ile
ölçtük ve sarkopeni bileşenini düşük kas kuvveti (muhtemel sarkopeni) olarak
tanımladık. Obezite üç farklı yöntemle belirlendi: vücut kitle indeksi (VKİ), biyoimpedans
analizi ile tahmin edilen yağ yüzdesi ve bel çevresi. Fonksiyonellik,
Katz günlük yaşam aktiviteleri (GYA) ve Lawton Brody aletli GYA (AGYA) ölçekleri
ile değerlendirildi. SO ile fonksiyonellik arasındaki ilişkiyi belirlemek için
yaş, cinsiyet ve beslenme durumuna göre düzeltilmiş çok değişkenli analizler
uyguladık.
Bulgular: 1390 katılımcı [ortalama yaş:73,7±6,8 (aralık:60-98), %68,8
kadın] dahil ettik. VKİ, yağ yüzdesi ve bel çevresi yöntemlerine göre SO (muhtemel)
prevalansları sırasıyla %12,4, %11,7 ve %19 idi. Tüm muhtemel SO tanımları
için, bozulmuş GYA "tek başına sarkopenik" ve "muhtemel SO" fenotiplerinde,
referans standart olan "non-sarkopenik non-obez" fenotipe kıyasla daha
yaygındı (tümü için p<0,01). Bozulmuş AGYA “non-sarkopenik non-obez” ve
“tek başına obez” fenotipleriyle karşılaştırıldığında “tek başına sarkopenik” ve
“muhtemel SO” fenotiplerinde daha yaygındı (tümü için p<0,001) “Muhtemel
SO” fenotipi bozulmuş GYA ve AGYA ile bağımsız olarak ilişkiliydi ve çok değişkenli
analizlerde "non-sarkopenik non-obez" fenotip ile karşılaştırıldığında, VKİ,
yağ yüzdesi ve bel çevresi yöntemlerine göre sırasıyla bozulmuş GYA için 2,9,
2,2 ve 2,8 ve bozulmuş AGYA için 4,6, 3,3 ve 3,8 kat en yüksek risk oranına
sahipti.
Sonuç: Çalışmamızda, yaşlı bireylerde sarkopeni varlığının obezitenin fonksiyonellik
üzerine olan yararlı etkilerini yok ettiği gösterilmiştir. Bu çalışma,
obezite değerlendirilirken sarkopeninin aranması gereken önemli bir bileşen ve
belirleyici olması gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca, SO’nun obezite bileşeni için yağ
yüzdesi yönteminden daha pratik olan VKİ ve bel çevresi yöntemlerinin SO'nun
fonksiyonellik ile ilişkisini değerlendirirken öne çıktığı gösterilmiştir.
Anahtar kelimeler: fonksiyonellik, obezite, ilişki, sarkopenik obezite