Siklooksijenaz-2 (COX-2) G-765C Gen Polifromizminin Böbrek Hücreli Karsinom ile İlişkisi


Erdem S., Küçükgergin C., Bingül İ., Şanlı M. Ö., Seçkin G. Ş.

Tıp Fakültesi Klinikleri Dergisi, cilt.1, sa.3, ss.22-30, 2018 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 1 Sayı: 3
  • Basım Tarihi: 2018
  • Dergi Adı: Tıp Fakültesi Klinikleri Dergisi
  • Derginin Tarandığı İndeksler: Asos İndeks
  • Sayfa Sayıları: ss.22-30
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Böbrek hücreli karsinom (BHK) dünya genelinde kansere bağlı ölümlerin %3’ünü
oluşturan önemli bir hastalıktır. Genetik ve çevresel faktörlerin BHK oluşumu ve gelişimi üzerinde
etkili olduğu ileri sürülmekle birlikte risk faktörleri yeterince bilinmemektedir. Siklooksijenaz-2
(COX-2) prostoglandinlerin sentezinde rol alan bir enzimdir. Normal dokuda genellikle
bulunmazken, yapılan çalışmalarda COX-2 düzeylerinin çeşitli kanser türlerinde arttığı ileri
sürülmektedir. Çalışmamızda, Türk toplumunda COX-2 geninin promoter bölgesindeki -765
G/C polimorfizmi ile BHK’nin oluşumu ve gelişimi arasındaki ilişkiyi incelemeyi planladık.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza 2015-2017 yılları arasında klinik ve histopatolojik olarak
BHK tanısı konan 88 hasta ile kontrol grubu olarak sistemik hastalığı bulunmayan 157 sağlıklı
kişi dahil edildi. Hasta ve sağlıklı kişilerden elde edilen DNA örneklerinde polimeraz zincir
reaksiyonu- restriksiyon fragman uzunluk polimorfizmi tekniği (PZR-RFUP) ile COX-2
G-765C gen polimorfizmi incelendi. Elde edilen sonuçlar Mann-Whitney U, Pearson ki-kare
testleri ve lojistik regresyon analizi yapılarak istatistiksel olarak değerlendirildi.
Bulgular: Türk toplumunda, COX-2 G-765C gen polimorfizminde GG genotip dağılımı ve G
allel sıklığı daha yüksek bulundu. COX-2 G-765C gen polimorfizminde genotip dağılımı ve
allel sıklığı bakımından BHK’li hasta ve kontrol grubu arasında anlamlı bir farklılık bulunmadı.
Buna ek olarak, hastalığın derece ve evreleri açısından incelendiğinde COX-2 G-765C gen
polimorfizminde genotip dağılımı ve allel sıklığı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki
saptanmadı.
Sonuç: Türk toplumunda COX2 G-765C gen polimorfizminin BHK oluşumu ve gelişimi için
bir risk faktörü olmadığı ileri sürülebilir.