Akademik Veri Yönetim Sistemi
29. Ulusal Türk Ortopedi ve Travmatoloji Kongresi, Antalya, Türkiye, 22 Ekim 2019, ss.88
Amaç: Kemik metastazlarının sınıflandırılması ve
tedavi planlaması için Hilton Mirels’in 1989 yılında
tariflediği sınıflandırma halen yaygın olarak kullanılmaktadır. Biz de yaptığımız çalışmada ılımlı düzeyde
ağrısı olan 30 kemik metastazlı hastanın düz grafileri
üzerinden tespit edilen Mirel’s skorlarının çeşitli kıdemlerde 6 ortopedi hekiminin birbiri ile olan uyumunu değerlendirmek istedik.
Yöntem: Kürsü kurul izni alındıktan sonra 2010–
2018 yılları arasında orta düzeyde ağrı ifadesi olan,
primer malignitesi olan, kemik metastazı tanısı almış ve uygun grafileri sistem üzerinden ulaşılabilen
30 hasta çalışmaya dahil edildi. İlk metastazın tespit
edildiği sırada patolojik kırığı olan hastalar, standart
görüntülemeleri olmayan hastalar, ağrısız veya ciddi
ağrı yakınması ifade eden hastalar çalışmaya dahil
edilmedi. Çeşitli kıdemlerde ortopedi hekimine (1
ortopedi onkoloji doçenti, 1 ortopedi onkoloji dışı
çalışan doçent, 1 kıdemli uzman, 1 yeni uzman, 1
kıdemli asistan ve 1 kıdemsiz asistan) öncelikle Mirels sınıflamasının içeriğini anlatan eğitim verildi.
Ardından metastazın bulunduğu bölge, büyüklüğü
ve tipi hastaların standart şekilde hazırlanmış düz
grafileri üzerinden puanlandı. İstatistiksel analizde
uyum (agreement) düzeyinin belirlenmesinde Cohen’in Kappa katsayısı (Cohen’s Kappa) ve Gwet’s
AC testleri kullanıldı
Bulgular: Lezyon yerleşim bölgelerine göre yapılan
incelemede altı gözlemci arasındaki uyum düzeyinin
0.955 yani mükemmel olduğu saptanmıştır. Korteksteki tutulum boyutuna göre yapılan incelemede altı
gözlemci arasındaki uyum düzeyinin 0.428 yani orta
düzeyde olduğu saptanmıştır. Tiplere (blastik, mikst,
litik) göre yapılan incelemede altı gözlemci arasındaki
uyum düzeyinin 0.401 yani orta düzeyde olduğu saptanmıştır. Ortopedik onkoloji doçenti olan gözlemcinin verdiği yanıtlar doğru kabul edildiğinde ise azalan
kıdemin, uyumda da azalmaya sebebiyet verdiği gözlenmiştir.
Çıkarımlar: Neticede hasta ifadesini baz alan ağrı
standardize edildiğinde lezyonun bölgesi ile ilgili bir
uyum eksikliği gözlenmeyen Mirels sınıflamasının,
lezyonun röntgenografik olarak büyüklüğü ve tipi konusunda gözlemciler arasında pek de iyi bir uyum ile
değerlendirilemediği tespit edilmişti. Tecrübe arttıkça Mirels sınıflamasının daha yüksek uyumla yapılabildiği görülmüştür