The Role of The Enslaved Populations in The Urartian Settlement Policy

Avcı C.

Anadolu Araştırmaları, sa.20, ss.77-90, 2017 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Basım Tarihi: 2017
  • Dergi Adı: Anadolu Araştırmaları
  • Derginin Tarandığı İndeksler: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.77-90
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Urartu Krallığı, merkezi bölgesi olan Van Gölü Havzası’nda iskân politikasını hayata
geçirebilmek için coğrafi zorlukları aşmanın ötesinde birçok sorunla karşılaşmıştır.
Kent kurmak, zirai tarım alanları oluşturmak ve askeri gücünü ayakta tutabilmek
için gerekli olan nüfusu sağlamak bu sorunlar içerisinde yer almaktadır. Göçebe ve
yarı göçebe aşiretlerin iskânı, kurulacak yeni kentlerin inşasında ve açılacak yeni
tarım alanlarında çalışacak nüfusun temini krallığın iktisadi anlamda elde edeceği
başarıyı da tanımlamaktadır. Bu başarının istikrarlı bir hal alması ise standarları belli
bir iskân anlayışı ile mümkündür. İskân ettirilecek kişilerin temini ve krallığa dahil
edilmesi yeni kentlerin kurulması ve yeni seferler demektir. Urartu için kuralları Asur
tarafından konulmuş bir esir edinme politikası nüfus temininde önemli bir unsurdur.
Urartu nüfusu içerisindeki esir nüfusun tam olarak ne şekilde muamele gördüğünü
bilemesek bile üretime katıldıkları, krallık için savaştıkları ve yeni kentlerin inşasında
görev aldıkları kesindir.

The Kingdom of Urartu faced many challenges apart from overcoming geographical
difficulties in order to implement its settlement policy in its heartland – the Van Lake
Basin. Founding new cities, creating lands suitable for agriculture and securing the
necessary population in order to supply its military strength were just some of them.
Settling nomadic and seminomadic tribes and securing the manpower that were to
build new cities and establish new farmlands also meant economic success for the
kingdom that was to follow. The continuity of this success was only possible with a
standardized settlement policy. Obtaining the population that were to be settled and
their addition into the kingdom meant establishment of new cities and new campaigns.
A policy of slave procurement, whose rules were already established by Assyria, was
an important factor for obtaining the population Urartu needed. Although it is not
known how this enslaved population was treated in the general Urartian population, it
is certain that they were part of the production, fought for the kingdom and have taken
part in foundation of new cities.