Primer vezikoüreteral reflüde renal kortikal anormallik ve idrar yolu enfeksiyonu ilişkisinin değerlendirilmesi

Creative Commons License

Keleş Alp E., Elmacı A. M., Dönmez M. İ.

Genel Tıp Dergisi, cilt.31, sa.1, ss.65-69, 2021 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 31 Sayı: 1
  • Basım Tarihi: 2021
  • Dergi Adı: Genel Tıp Dergisi
  • Derginin Tarandığı İndeksler: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.65-69
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Renal skar, primer veziko-üreteral reflü (VUR) hastalarında konjenital veya kazanılmış şekilde gözlenebilir. Renal displazi ise emb-riyolojik gelişimdeki kusurlar sonucunda ortaya çıkar ve VUR ile birliktelik gösterebilir. Bu çalışmamızda amaç VUR tanısı ile takip edilen hastalarda skar ve displastik böbrek sıklığını ve bunun İYE ile olan ilişkisini araştırmaktır.


Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde 2012-2018 tarihleri arasında primer VUR tanısı ile takip edilen hastaların dosyaları retrospektif olarak ince-lendi. Sekonder VUR tanılı hastalar (Nörojenik mesane, posterior uretral valv vb.) çalışma dışı bırakıldı. Hastaların yaş, cinsiyet, idrar analizi, dimerkaptosüksinik asit (DMSA) sintigrafi ve işeme sistoüretrografi (İSUG) bulguları kaydedildi. Dilate VUR, İSUG’da ≥grade 3 VUR olarak kabul edildi. Renal skar ve displazinin İYE, VUR derecesi, lateralite ve cinsiyet ile ilişkisi olup olmadığı araştırıldı.


Bulgular: Çalışmaya, kriterlere uyan toplam 121 hasta dahil edildi. Hastaların 66’ı kız (%55) iken 55’i erkek (%45) idi. Ortanca yaş 6 ay (2-42 ay) olarak bulundu. Çalışmamızda 58 hastada (%48) bilateral VUR saptanırken, 78 hastada (%65) dilate VUR tespit edildi. İYE, toplamda 76 hastada (%62,8) saptandı. Tüm hastaların 33’ünde (%27,3) displastik böbrek gözlenirken, 20’sinde (%16,5) renal skar tespit edildi. Displazik böbrekli olgularda İYE sıklığı istatistiksel anlamlı oranda daha az (p<0,001) saptanırken, kız çocukların erkeklere oranla anlamlı derecede fazla (p<0,001) İYE geçirdiği görüldü. Ancak, İYE ve renal skar arasında anlamlı ilişki bulunmadı (p=0,217). Ayrıca, dilate VUR hastalarında hem renal displazi hem de renal skar oranı dilate olmayan VUR’lu hastalara göre anlamlı derecede yüksek bulundu.


Sonuç: Renal skar ile İYE arasındaki ilişki multifaktöriyeldir. VUR ve renal displazi varlığında İYE sıklığı daha düşüktür. İYE ile displazi/skar ilişkisi açısından prospektif ve genetik analiz içeren çalışmalara ihtiyaç vardır.