Şeyh Sadûk ve Mu‘tezile-İmâmiyye Etkileşimindeki Rolü


Altun B.

Turkish Journal of Shiite Studies, cilt.4, sa.2, ss.222-246, 2022 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 4 Sayı: 2
  • Basım Tarihi: 2022
  • Doi Numarası: 10.48203/siader.1207036
  • Dergi Adı: Turkish Journal of Shiite Studies
  • Derginin Tarandığı İndeksler: Index Copernicus
  • Sayfa Sayıları: ss.222-246
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Hayır

Özet

Mu‘tezile ile İmâmiyye arasındaki entelektüel ilişki hicrî ikinci asrın ilk yarısına kadar dayanmaktadır. Erken dönem kaynaklarda bu dönemde yaşayan her iki mezhep âlimlerinin çeşitli konularda birbirini etkilediği zikredilmiştir. İki mezhep arasındaki etkileşimin en somut örnekleri ise Büveyhîler döneminde meydana gelmiştir. Hem Mu‘tezile’nin hem de İmâmiyye’nin önde gelen bazı âlimleri bu dönemde yaşamıştır. Bunlardan biri de dönemin ilk Şiî-İmâmî âlimlerinden Şeyh Sadûk’tur (ö. 381/991-992). Şeyh Sadûk akılcı tutuma menfî yaklaşım gösteren katı bir ahbâr âlimi olarak bilinir. Peki, ahbâra sıkı sıkıya bağlı ve akla önem vermeyen biri olarak bilinen Şeyh Sadûk’un Mu‘tezile-İmâmiyye etkileşiminde nasıl bir rolü olabilir? İşte bu sorunun cevabı Büveyhî emiri Ruknüddevle’nin daveti üzerine gittiği Rey şehrinde Mu‘tezilî Sâhib b. Abbâd ile karşılaşmasından sonraki hayatında saklıdır. Bu nedenle onun fikrî hayatının akla yaklaşımı bakımından Sahîb b. Abbâd’dan önce ve sonra olmak üzere iki dönemde incelenmesi önem arz eder. Bu çalışmada, Şeyh Sadûk’un düşünce dünyasındaki bu değişim incelendikten sonra onun fikirlerine tesir eden Mu‘tezilî fikirler üzerinde durulacaktır.

The intellectual relationship between the Mu‘tazila and the Imāmiyya dates back to the first half of the second century AH. In some works of the early period, it is mentioned that the scholars of both sects who lived in this period influenced each other on various issues. The most concrete examples of the interaction between the two sects took place during the Buwayhids period. Some of the leading scholars of both Mu‘tazila and Imāmiyya lived in this period. One of them is al-Shaykh al-Ṣadūq (d. 381/991-992), one of the first Shiite-Imāmite scholars of the period. al-Shaykh al-Ṣadūq is known as a strict akhbār scholar who has a negative approach to rationalism. So, what role could al-Shaykh al-Ṣadūq, who is known as a strict Akhbārī and disregards of reason, have in the Mu‘tazila-Imāmiyya interaction? The answer to this question is hidden in his life after meeting the Mu‘tazilī al-Ṣāhib b. ‘Abbād in the city of Rayy, where he went upon the invitation of the Buwayhid Amir Rukn al-Dawla. For this reason, it is necessary to examine his intellectual life in two periods, before and after al-Ṣāhib b. ‘Abbād, in terms of his approach to reason. In this study, after examining this change in al-Shaykh al-Ṣadūq’s intellectual life, the Mu‘tazilite thoughts that influenced his opinions will be emphasized.