Objective: There are American Association of Pediatric Dentistry guidelines on the correct use of antibiotics in pediatric pa- tients. It often appears that dentists do not follow these guidelines. In this study, it was aimed to measure the knowledge level of dentists about the use of antibiotics in appropriate doses in pediatric patients, the method of application, the determination of the correct indication, and the consequences of inappropriate antibiotic use. Material and Methods: The questionnaire formula used in our study was prepared in an original way and applied to 400 freelance dentists working inİstan- bul. The survey data used were analyzed with IBM SPSS V23. Pearson chi-square test real and multiple comparisons were made with Bonfer- roni corrected Z test to examine the relationship between categorical comparisons. Analysis results were presented as frequency (percent- age) and the significance level was taken as p<0.050. Results: A vari- able was used to examine the distribution of antibiotic prescriptions by gender (p=0.008). While the rate of male dentists who did not prescribe antibiotics was 37.8%, this rate was 23.2% for female dentists. While the rate of male dentists prescribing 1-3 antibiotics daily was 60.5%, this rate was 72.4% for female dentists. The distribution of antibiotic prescriptions according to age range was used as a criterion (p<0.001). It had a significant difference at the course of the number distribution of antibiotic prescriptions according to workyear experience of dentists (p=0.035). It was used as a criterion caused by the distribution of an- tibiotic prescriptions according to daily child patients seen (p<0.001). Conclusion: As a result of the evaluation of the data obtained, it was found that private dentists’ knowledge levels are in line with the current guidelines and they’re aware of the risks that may occur in cases of in- appropriate antibiotic usage.
Amaç: Çocuk hastalarda antibiyotiklerin doğru kullanımı ile il- gili Amerikan Pediatrik Diş Hekimliği Derneği kılavuzları mevcuttur. Genellikle diş hekimlerinin bu k ılavuzlara uymadığı görülmektedir. Bu çalışmada, diş hekimlerinin çocuk hastada antibiyotiklerin uygun dozda kullanımı, uygulama şekli, doğru endikasyonun belirlenmesi, uygunsuz antibiyotik kullanımının sonuçları ile ilgili bilgi düzeyleri- nin ölçülmesi amaçlanm ıştır. Gereç ve Yöntemler: Bu araştırmada kullanılan anket formu özgün şekilde hazırlanmış olup İstanbul ilinde çalışan 400 serbest diş hekimine uygulanmıştır. Veriler IBM SPSS V23 ile analiz edilmiştir. Kategorik veriler arasındaki ilişkinin incelenmesi Pearson ki-kare testi ve çoklu karşılaştırmalar Bonferroni düzeltmeli Z testi ile yapılmıştır. Analiz sonuçları frekans (yüzde) şeklinde sunulup, önem düzeyi p<0,050 olarak al ınmıştır. Bulgular: Cinsiyetlere göre antibiyotik reçete say ılarının dağılımı istatistiksel olarak anlaml ı bir farklılık göstermiştir (p=0,008). Antibiyotik reçete etmeyen erkek di ş hekimlerinin oranı %37,8 iken kadın diş hekimlerinde bu oran %23,2 olarak elde edilmiştir. Erkek diş hekimlerinde antibiyotik reçete eden- lerin sayısı 1-3 adet olanların oranı %60,5 iken kadın diş hekimlerinde bu oran %72,4 olarak elde edilmiştir. Yaş aralığına göre antibiyotik re- çete etme say ılarının dağılımı istatistiksel olarak anlaml ı bir farklılık göstermiştir (p<0,001). Diş hekimlerin mesleki tecrübe yılına göre an- tibiyotik reçete etme sayılarının dağılımı istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermiştir (p=0,035). Bir günde bak ılan çocuk hasta say ı- sına göre antibiyotik reçete etme sayılarının dağılımı istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermiştir (p<0,001). Sonuç: Elde edilen verile- rin değerlendirilmesi sonucu serbest diş hekimlerinin çocuk hastalarda antibiyotik kullanımı ile ilgili bilgi düzeylerinin güncel k ılavuzlar ile uyumlu olduğu ve uygunsuz antibiyotik kullan ımı durumlarında olu- şabilecek risklerin bilincinde oldukları görülmüştür.