HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALARINDA POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?


Creative Commons License

Şumnu A., Demir E., Yeğit O. O., Mutlu Ü., Çalışkan Y., Alpay N., ...Daha Fazla

32. Ulusal Nefroloji, Hipertansiyon, Diyaliz ve Transplantasyon Kongresi, Antalya, Türkiye, 22 - 25 Ekim 2015, cilt.24, ss.11

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Cilt numarası: 24
  • Basıldığı Şehir: Antalya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.11
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

HCV POZİTİF RENAL TRANSPLANT HASTALRINDA

POSTTRANSPLANT DİYABET GELİŞİMİ RİSKİ ARTMIŞ MIDIR?

Abdullah Şumnu1, Erol Demir2, Ozan Yeğit3, .mmü Korkmaz3, Yaşar Çalışkan2, Nadir Alpay4,

Halil Yazıcı2, Aydın Türkmen2

1İstanbul Medipol Üniversitesi, Nefroloji

2İstanbul Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Nefroloji Bilim Dalı

3İstanbul Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı

4Kırklareli Devlet Hastanesi, Nefroloji

Giriş: Artan kanıtlar HCV enfeksiyonunun posttransplant diyabet gelişimi ile

ilişkisini g.stermektedir. Biz de kendi merkez verilerimiz üzerinden bu ilişkiyi

araştırdık.

Yöntem: İ.T.F. Nefroloji Bilim Dalı Transplantasyon Polikliniği tarafından takip

edilen ve pretransplant d.nemde diyabeti olmayan toplam 289 hastanın (95

HCV, 194 non-HCV) dosyaları retrospektif olarak taranarak posttransplant

diyabet gelişimi a.ısından değerlendirildi. Veriler SPSS 20.0 istatistik veri

tabanına aktarıldı.

Sonuçlar: Hastaların yaş ortalaması 44.3Å}11.3; %41’i kadın %59’u erkek idi.

Ortalama takip süresi 119Å}73 ay iken, kalsin.rin inhibit.rü (KNİ) kullanım

süresi ise 102Å}67 ay idi. HCV ve non-HCV grupları arasında yaş, cinsiyet, don.r

(canlı, kadavra), b.brek yetersizliği etyolojisi, KNİ kulanma yüzdesi (iki grupta

da yaklaşık %95) a.ısından fark yok iken HCV hastalarının takip süresi (163’e

karşı 97 ay) ve dolayısıyla KNİ kullanım ayı (132’ye karşı 89 ay) non-HCV

hastalara g.re daha yüksekti. Bununla birlikte non-HCV grubunda takrolimus

kullanım oranı HCV grubuna g.re anlamlı olarak daha yüksekti (%55’e karşı

%13). Posttransplant diyabet gelişim oranı HCV grubunda %12 (12 hasta) iken

non-HCV grubunda ise %3.5 (7 hasta) bulundu (p = 0.005).

Tartışma: Her ne kadar takip süresi anlamlı olarak daha fazla olsa da,

posttransplant diyabet gelişim riski siklosporine g.re daha fazla olan takrolimus

kullanım yüzdesinin belirgin olarak daha düşük olduğu HCV grubunda diyabet

gelişiminin anlamlı olarak daha fazla bulunması literatür ile uyumlu olarak HCV

enfeksiyonun diyabet gelişimindeki muhtemel rolünü desteklemektedir.


IS POSTTRANSPLANT DEVELOPING DIABETES RISK

INCREASED IN HCV POSITIVE RENAL TRANSPLANT PATIENTS?

Abdullah Şumnu1, Erol Demir2, Ozan Yeğit3, .mmü Korkmaz3, Yaşar Çalışkan2, Nadir Alpay4,

Halil Yazıcı2, Aydın Türkmen2

1Nephrology, Istanbul Medipol School of Medicine

2Department of Internal Medicine, Nephrology Section, Istanbul School of Medicine

3Department of Internal Medicine, Istanbul School of Medicine

4Kırklareli Public Hospital, Nefroloji

Background: Increasing evidence shows the relationship between HCV infection

and development of new onset diabetes after transplantation (NODAT). We

have investigated this possible relationship in our center’s cohort.

Methods: Clinical and laboratory data of 289 non-diabetic renal transplant

candidates [95 HCV (+), 194 HCV (-)] who are on clinical follow-up Istanbul

Medical Faculty Transplantation Outpatient Clinic were retrospectively

evaluated for the development of NODAT. The data were analyzed by the SPSS

20.0 Software.

Results: The mean age of patients were 44.3+11.3 years. Male female ratio was

59 to 41%. The mean follow-up period was 119Å}73 months and the mean time

on calcineurin inhibitor (CNI) treatment was 102Å}67 months. There was no

difference regarding age, gender, donor type, etiology of ESRD and the ratio of

CNI usage (%95) between HCV(+) and HCV (-) groups. The median time on

CNI treatment was significantly higher in HCV (+) patients (163 vs 97 months)

than HCV (-) patients. However, the ratio of tacrolimus treatment in HCV (-)

group was significantly higher than HCV (+) group (55% vs 13%). During the

post transplantation period NODAT developed in 12% of HCV (+) group while

it developed in 3.5% of the HCV (-) group (p = 0.005).

Discussion: Although the follow-up period is significantly higher and the ratio

patients with tacrolimus is lower in the HCV (+), the ratio of patients who

developed NODAT was significantly higher in the HCV (+) group. This result

shows the role of HCV infection in the development of NODAT.