Arkeoloji, Tarih ve Epigrafi'nin Arasında: Prof. Dr. Vedat Çelgin’in 68. Doğum Günü Onuruna Makaleler, Arslan M.,Baz F., Editör, Arkeoloji ve Sanat Yayınları, İstanbul, ss.165-176, 2018
Homeristes terimi, hepsi Roma İmparatorluk Devri’ne tarihlendirilmis az sayıdaki edebî ve epigrafik kaynak ile birkaç papirüste geçer. Sayıları az olmasına rağmen, bu kaynakların Homeros gösterilerinin dikkat çekici dönüsümünü anlamaya katkıları büyüktür. Bu yazının amacı rhapsodos’ların Homeristes’lere (Homeros’tan sahneler canlandıran aktörlere) dönüsüm sürecini ve Homeros siirleriyle yeni bir gösteri türü sunan Homeristes’lerin kültürel ve toplumsal rollerini incelemektir. Bu amaçla önce Athenaios’un, Phaleronlu Demetrios’un rhapsodos gösterilerinde yaptığı yeni düzenlemelerden bahsettiği pasaj (Ath. Deip. XIV. 620 b-d) tartısılacak; sonra Homeristes gösterilerinin niteliğini anlamak için onlarla ilgili edebî kaynaklar ele alınacaktır. Son olarak söz konusu edebî kaynakları doğrulayan yazıtlar ve papirüs örnekleri değerlendirilecektir.
The term Homeristai appears rarely in litterary, epigraphical and papyrological sources, all dated to the Roman imperial period. Although the main sources are in a small number, they make significant contributions to understand the noticeable transformation of Homeric performances. The purpose of this paper is to examine the process of transformation of the rhapsode into Homeristai who acted out Homeric scenes, and to understand the cultural and social roles of Homeristai as new kinds of performers of
Homeric epics. For this purpose the subject of first discussion is the passage of Athenaeus (Deip. XIV. 620 b-d) who cites Demetrius of Phalerum as a reformer of the rhapsodic performances. Secondly, the literary sources related to Homeristai will be studied to define the features of their performances. Finally the discussion will be focused on the chosen examples from the epigraphical and papyrological sources that confirm the related litterary passages.