Akademik Veri Yönetim Sistemi
Konservatoryum, cilt.11, sa.1, ss.240-250, 2024 (Hakemli Dergi)
Modern Türk Tiyatrosu’nun önemli oyun yazarlarından Melih Cevdet Anday’ın, Absürt Tiyatronun etkisini taşıyan oyunları bulunmaktadır. Bu makalede, bu eser- lerden biri olan "Ölüler Konuşmak İsterler"deki absürdist eğilimlerin araştırıl- ması amaçlamıştır. Bu amaçla, Absürt Tiyatronun oyun yazımı eğilimlerini değer- lendirilmiş ve Anday’ın oyunu bu çerçevede incelenmiştir.
İncelemeye göre, olay örgüsü, oyunun teması -insanın absürtlüğü- etrafında şekil- lenmiştir; okuyucuya, yalnızca konuşan fakat eyleme geçmeyen bir grup feribot yol- cusu sunulmuştur. Modern bireysellik ve iletişimsizlik, anlamlı diyaloglardan ziyade ben merkezci monologların kullanımı yoluyla okuyucuya iletilen diğer düşünce kat- manlarıdır. Sembolizm, oyunda önemli bir rol oynamaktadır; karakter derinliği veya gelişimi taşımayan anonim figürler olan oyun kişileri, çeşitli insan portrelerini veya özelliklerini temsil etmektedir. Zaman ve mekândaki detaysızlık, hikâyenin modern bireyin var olduğu "her zaman"ı / "her yer"i kucaklamasına olanak tanımıştır. Ayrıca, mizah öğesinin kullanımı okuyucunun eleştirel bakış açısıyla etkileşimde bulunmasını sağlamaktadır.
Sonuç olarak, Anday’ın oyunu, absürdist oyun yazımı eğilimlerinin etkisini önemli ölçüde yansıtmakta ve bu bağlamda, Absürt Tiyatronun modern Türk Tiyatrosu üz- erindeki etkisine önemli bir örnek teşkil etmektedir.
Melih Cevdet Anday, one of the foremost playwrights in modern Turkish theater, has authored plays that exemplify the influence of “The Theater of the Absurd”. This article aims to explore the presence of absurdist tendencies within one of his works, "Dead Want to Talk". With this objective, the article has assessed the playwriting tendencies of “The Theater of the Absurd” and evaluated Anday’s play within this framework.
It has been observed that the plot centers on the theme -the absurdity of human- portraying passengers on a ferry who talk without taking action. Modern individualism and lack of communication are layers of thought, conveyed effectively through the use of self-centered monologues instead of meaningful dialogues. Symbolism plays a crucial role, with characters as anonymous figures lacking depth or development, representing various human portraits or traits. The vagueness in time and setting allows the plot to embrace ‘anytime’ / ‘anyplace’ where the modern individual exists. Additionally, the use of humor enables readers to engage with the critical perspective. In conclusion, Anday’s play exemplifies the influence of the playwriting tendencies of “The Theater of the Absurd” to a significant extent, thus serves as a notable example of the absurdist influence in modern Turkish Theater.