Asos Journal, cilt.8, sa.101, ss.60-71, 2020 (Hakemli Dergi)
Abbasi döneminde devlet erkanı tarafından gözetilen şairlerle zirveye çıkan şiir sanatı uzun bir inziva döneminden sonra diriliş ya da kalkınma anlamına gelen “Nahda” hareketiyle canlanmış, neo-klasik olarak adlandırılan bu dönemde pek çok şair
ve edip yetişmiştir. Râidu’ş-Şu‘arâ (Şairlerin Öncüsü) unvanıyla başı çeken
Mahmûd Sâmî Bârûdî birlikte Ahmet Şevkî ve Hâfız İbrâhîm bu alanda öne çıkan
üç isimdir. Onlar, Abbasi şairlerini taklit ederek şiirlerini söz sanatlarını kullanarak
yazmışlar, ancak eski ile yeniyi şiirlerinde buluşturabildiklerinden taklitçi değil yenilikçi olarak kabul edilmişlerdir. Söz konusu çalışma karşılaştırma metoduyla üç
şairin benzer ve farklı yönlerini ön plana çıkararak kalıcı öğrenme kazandırmayı
hedeflemektedir. Yaşam öyküleri ve yaşadıkları dönem hakkında bilginin de yer
aldığı çalışmada araştırmacının üç şairi bir bütün olarak değerlendirmesi hedeflenmektedir.