Oral Beslenme Destek Ürünlerin Kullanımında Türkiye Pratiği: Sahada Güncel Bilgiler Ne Kadar Doğru?


Bahat-Öztürk G., Erdoğan T., Gündüz H. M., Abbasoğlu O.

13. KLİNİK PARENTERAL NUTRİSYON KONGRESİ , Antalya, Türkiye, 16 - 19 Mart 2023, ss.195

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Antalya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.195
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Malnütrisyonun erken tanınması ve optimal tedavisinin, morbidite ve mortaliteyi azalttığı iyi bilinmektedir (1-3). Malnütrisyon tedavisinde ilk adım, diyet düzenlenmesi ve yeterli olmadığında ve/veya diyet müdahalesi ile eşzamanlı oral beslenme destek ürünlerinin (oral nutrisyonel suplemanlar, ONS) kullanımıdır (4). Bu çalışmada klinik beslenme tedavisi ile ilgilenen sağlık profesyonelleri arasında ONS kullanım ilkeleri ve özgün klinik durumlarda ideal ONS kullanımına ilişkin bilgi düzeyi/ pratiğin ortaya konması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya lisans (üniversite) eğitimlerini tamamlamış sağlık profesyonelleri (hekim, diyetisyen, hemşire, eczacı, diğer) davet edilmiştir. Kabul eden katılımcıların çevrimiçi geliştirilmiş bir anket (SurveyMonkey®) kapsamında demografik verileri irdeleyen soruları (9 soru) ve ONS kullanım endikasyonları, ürünlerin seçimi ve uygulanması, özgün klinik durumlarda ONS kullanım ilkeleri, hasta izlemi ve tedavi sonlandırılması, ONS tedavisi sırasında karşılaşılan komplikasyonların yönetimi konu başlıkları altında, çoktan seçmeli (4 seçenekli) 22 adet soruyu cevaplamaları istenmiştir. Anket KEPAN derneğinin e-postaları ve sosyal medya platformunda (instagram) (1 ay süre ile, 25 Kasım 2022-26 Aralık 2022) duyurulmuştur. Bulgular: Çalışmaya 276 kişi dahil edildi (%36.4’ü doktor, %10.7’i hemşire, %48.7’si diyetisyen ve %2.6‘sı eczacı; %80.1’ kadın). Çalışma alanları %43.7 üniversite hastanesi %39.1 devlet hastanesi, %11.0 özel hastane ve %6.1 muayenehane idi. ONS kullanımına yönelik 3 soruda katılımcıların yaklaşık %80’i, diğer 3 soruda %70’i şıklar arasında yanlış cevabı seçmişlerdi. Anket bir bütün olarak ele alındığında soruların yaklaşık yarısında (10/22), katılımcıların yarısından fazlası yanlış cevabı seçmişlerdi. Doğru olmayan cevaplar en fazla nörolojik hastalıklar ve yaşlı olgularda beslenme konularında verilmişti. ONS tedavisi sonrası izlem konusunda yöneltilen sorular %85 başarı ile en fazla doğru yanıtlanan konular idi. Sonuç: Çalışmamız, klinik beslenme tedavisine ilgi duyan sağlık profesyonellerinin bilgi düzeyi tespitine yönelik ülkemizdeki ilk çalışmadır. Çalışma bulguları, sağlık profesyonellerinin ONS kullanımı konusunda bilgilerinin yeterli olmadığını düşündürmektedir. Klinik beslenme ile ilgilenen sağlık profesyonellerine yönelik, başta özgün klinik durumlarda ONS kullanımı konusunda olmak üzere ek bilgilendirme çalışmalarına ihtiyaç bulunmaktadır.