Radyasyon Retinopatisi: Patogenez, Tanı ve Tedavi


Creative Commons License

GÜNAY B. Ö., ERDOĞAN G.

Güncel Retina Dergisi, cilt.7, sa.3, ss.213-218, 2023 (Hakemli Dergi) identifier

  • Yayın Türü: Makale / Derleme
  • Cilt numarası: 7 Sayı: 3
  • Basım Tarihi: 2023
  • Doi Numarası: 10.37783/crj-0364
  • Dergi Adı: Güncel Retina Dergisi
  • Derginin Tarandığı İndeksler: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.213-218
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Radyasyon retinopatisi genellikle radyoterapi sonrası gecikmiş başlangıç (6 ay- 3 yıl) ve yavaş progresyon gösteren kronik bir retinopatidir. Primer vasküler olay endotel hücre kaybıdır. Klinik olarak etkilenmiş bireyler asemptomatik olabileceği gibi görme keskinliğinde azalma tarifleyebilir. Tanı için anamnez, tam oftalmolojik muayene ve mutimodal görüntülemenin kombine edilmesi önemlidir. Oftalmolojik muayenede mikroanevrizmalar (oftalmoskopik olarak ilk saptanan yapısal değişiklik), atılmış pamuk manzarası, retinal hemorajiler, perivasküler kılıflanma, kapiller telenjiektazi, maküler ödem ve optik sinir başında ödem gibi retinal vasküler hastalığın bulguları ortaya çıkabilir. Maküler ödem ve iskemiye ikincil gelişebilen intraretinal hiperreflektif noktalar, retina iç katlarında disorganizasyon, dış retinada bozulmalar optik koherens tomografi ile saptanabilir. Fundus fluoresein anjiografisi kapiller perfüzyon bozukluklarını ve vasküler hastalığın diğer bulgularını ortaya koymada yardımcıdır. Ayırıcı tanıda diyabetik retinopati, retinal ven tıkanıklığı, oküler iskemik sendrom, hipertansif retinopati, Coats’ hastalığı, ve parafoveal telenjiektazi düşünülmelidir ve bazen bu hastalıklar radyasyon retinopatiye eşlik edebilir. Günümüzde hala radyasyon retinopati için standart bir tedavi yoktur. Anti-vasküler endotelyal büyüme faktörleri (anti-VEGF) ve steroid tedavisi efektif tedavi seçenekleri arasındadır. Neovasküler komplikasyonlar için retinal lazer fotokoagülasyon uygulanabilir. Maküler ödem için fokal lazer fotokoagülasyon fonksiyonel kazanım açısından anti-VEGF ve steroid tedavisine göre daha az etkili bulunmuştur
Radiation retinopathy is chronic retinopathy that usually after radiotherapy with delayed onset (6 months-3 years) and slow progression. The primary vascular event is endothelial cell loss. Clinically affected individuals may be asymptomatic or may describe decreased visual acuity. Combining anamnesis, complete ophthalmologic examination, and multimodal imaging is essential for diagnosis. The ophthalmological examination may reveal signs of retinal vascular disease such as microaneurysms (the first structural change detected ophthalmoscopically), cotton wool spots, retinal hemorrhages, perivascular sheathing, capillary telangiectasia, macular edema, and optic nerve head edema. Optical coherence tomography can detect macular edema, intraretinal hyperreflective spots that may develop secondary to ischemia, disorganization in the inner retinal layers, and deterioration in the outer retina. Fundus fluorescein angiography helps detect capillary perfusion anomalies and other signs of vascular disease. Diabetic retinopathy, retinal vein occlusion, ocular ischemic syndrome, hypertensive retinopathy, Coats’ disease, and parafoveal telangiectasia should be considered in the differential diagnosis, and sometimes these diseases may accompany radiation retinopathy. Currently, there is still no standard treatment for radiation retinopathy. Anti-vascular endothelial growth factors (anti-VEGF) and steroid therapy are among the effective treatment options. Retinal laser photocoagulation can be applied for neovascular complications. For macular edema, focal laser photocoagulation was less effective than anti-VEGF and steroid therapy in terms of functional gain