Research Information System
Kent Akademisi, vol.12, no.1, pp.67-81, 2019 (Peer-Reviewed Journal)
Türkiye’de başta sanayi, ticaret, turizm, eğitim vb. faaliyetler bakımından en gelişmiş şehir olan İstanbul’un nüfusu
2018 yılı Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi’ne (ADNKS) göre 15.067.724 olarak tespit edilmiştir. Cumhuriyet
Dönemi’nin ilk nüfus sayımının yapıldığı 1927 yılında 806.860 olan kent nüfusu özellikle 1950’lerden itibaren hızlı
artış sürecine girmiştir. Bu nüfus artışı üzerinde rol oynayan en önemli faktör ise kente yapılan başta ulaşım olmak
üzere sanayi ve ticaret alanlarındaki yatırımlar olmuştur. Bu yatırımlarla birlikte iş imkânlarının artması ve ticari
canlılığın etkisiyle İstanbul ülkenin birçok şehrinden hızlı bir şekilde yoğun göç almaya başlamıştır. 1950’li yıllara
kadar İstanbul’da nüfus Suriçi, Kadıköy ve Üsküdar bölgelerinde yoğunluk oluştururken İstanbul’a gerçekleşen hızlı
göçün etkisiyle kentin her iki yakasında yeni yerleşim merkezleri oluşmuştur. Bu yerleşim merkezlerinden biri de
Esenyurt ilçesidir.
Esenyurt, 1960’lı yılların sonuna kadar ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalı bir köy yerleşmesidir. Sanayi
kuruluşlarının bölgeye taşınmasıyla beraber ortaya çıkan işgücü ihtiyacı büyük göç akınına sebep olmuştur. Göçlerle
birlikte bölgeye yapılan demografik yatırımlar zamanla ticaret, eğitim, sağlık gibi fonksiyonların gelişimini
sağlamıştır. Böylece Esenyurt hızlı bir gelişim süreci içine girmiştir.
Bu çalışmada 1989 yılına kadar köy statüsüne sahipken hızlı nüfus artışı sonucunda gelişip büyüyen ve 2018 yılında
891.120 kişilik nüfusuyla İstanbul’un en kalabalık ilçesi olan Esenyurt’ta nüfusun gelişim aşamalarını ve artış
sebeplerini ortaya koymaya çalışacağız.