33. Ulusal Türk Ortopedi ve Travmatoloji Kongresi, Antalya, Türkiye, 5 - 10 Kasım 2024, ss.238-239, (Özet Bildiri)
Omuz Travmalarında Kritik Omuz Açısı Yaralanma Türünü Belirler Mi?
Alper Şükrü Kendirci1, Oğuzhan Günbatar1, Fatih Gümüş1, Buğra Yoldaş1, Mehmet Demi- rel1, Ali Erşen1
1İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Ortope- di ve Travmatoloji Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
Amaç: Omuz üzerine düşme şeklindeki travmalar, akromiyoklaviküler (AK) eklem yaralanmaları ve klavikula kırıkları gibi ya- ralanmalara yol açabilir. Omuz anatomisinin ve biyomekaniğinin bu tür yaralanmalara etkisi önemli bir araştırma konusu olmuştur. Kritik omuz açısı, omuz yaralanmalarının tü- rünü ve şiddetini etkileyebilecek önemli bir parametre olabilir. Deforme edici kuvvetin meydana getirdiği etkinin akromiyon late- ralizasyonu ve dolayısıyla kritik omuz açısı ile değişebileceği düşünüldü. Bu çalışmada, kritik omuz açısının omuz üzerine düşme şeklindeki travmalarda yaralanma türü üze- rindeki etkisini incelemeyi amaçladık.
Yöntem: Çalışma Grubu:
- Çalışmaya, 2013-2024 yılları arasında orto- pedi ve travmatoloji acil polikliniğine baş- vuran 18-65 yaş aralığında, omuz üzerine düşme sonrası AK eklem yaralanması veya klavikula middiyafizer kırığı tanısı konan 84 hasta dahil edildi.
- Hastalar, AK eklem yaralanması ve klaviku- la middiyafizer kırık olarak iki gruba ayrıldı.
- Uygun dozda ve pozisyonda çekilmiş omuz oblik grafisi olan hastalar çalışmaya dahil edildi.
Dışlama Kriterleri:
- Multitravmalar, trafik kazaları, yüksekten düşme gibi kompleks travmaları olan hasta- lar çalışmaya dahil edilmedi.
- Ek nörovasküler yaralanması, kranyal, ab- dominal ve toraks travması olan hastalar ça- lışmaya dahil edilmedi.
Veri Toplama:
- Demografik veriler olarak hastaların yaşla- rı, dominant tarafları ve cinsiyetleri analiz edildi.
- Omuz oblik grafilerinde kritik omuz açıları ölçüldü ve veriler iki grup arasında karşılaş- tırıldı.
Bulgular: Çalışmamızda, AK eklem yaralan- ması grubu ve klavikula kırığı grubu arasında demografik veriler açısından anlamlı bir fark mevcut değildi. AK eklem yaralanması grubu için yaş ortalaması 37.43 ± 15.14, klavikula kırığı grubu için ise 35.70 ± 17.17 olarak he- saplandı (P = 0.629). Dominansi açısından incelendiğinde, AK eklem yaralanması gru- bunda 19 dominant, 21 non-dominant hasta bulunurken, klavikula kırığı grubunda 21 dominant, 23 non-dominant hasta yer almak- taydı (P = 0.983). Cinsiyet dağılımında ise AK eklem yaralanması grubunda 35 erkek, 5 ka- dın; klavikula kırığı grubunda ise 31 erkek, 13 kadın hasta vardı (P = 0.057) (Şekil-1).
Kritik omuz açısı açısından gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmadı. AK eklem yara- lanması grubunda ortalama kritik omuz açısı 43.560 ± 5.416 olarak ölçülürken, klavikulakırığı grubunda bu değer 42.568 ± 5.893 ola- rak tespit edildi (P = 0.426) (Şekil-1).
Çıkarımlar: Bu çalışmada, kritik omuz açısı- nın omuz üzerine düşme şeklindeki travma- larda yaralanma türü üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisinin olmadığı göz- lemlenmiştir. Ancak cinsiyet dağılımında görülen farklılıklar dikkat çekicidir ve daha fazla araştırmayı gerektirmektedir. Gelecek- teki çalışmalar, daha geniş hasta grupları ile yapılarak sonuçların genellenebilirliğini ar- tırabilir. Omuz travmalarının değerlendiril- mesinde kritik omuz açısının rolü, kapsamlı biyomekanik analizlerle daha ayrıntılı olarakincelenmelidir.