POLONICA, cilt.43, ss.109-127, 2023 (Hakemli Dergi)
Wyraz budyń występuje w polszczyźnie od niedawna – około dwustu lat – ale ma on historię dość ciekawą i wciąż nie w pełni zrozumianą. Początkowo pojawiał się w różnych wariantach fonetycznych i graficznych, z których do dzisiaj zachowały się jeszcze dwa. Od tego czasu zmieniał się wciąż jego status w języku i równocześnie znaczenie: początkowo bardzo szerokie, od słodkiego ciasta gotowanego w chuście po farsz do nadziania kury, potem zawężone do dzisiejszego ‛kisielu mlecznego’, a w ostatnich latach znowu rozszerzane na coraz to nowe potrawy. Jego etymologia nie była dotąd badana głębiej, a te propozycje, które pojawiały się w literaturze, wskazują na zupełnie różne kierunki.
The word budyń has not existed in Polish for very long, about two hundred years, but its history is quite interesting and still not fully understood. At first, it appeared in several phonetic and graphic variants; two of them have survived to this day. Its status in the language, as well as its semantics, have never stopped evolving: initially very broad, from a sweet cake boiled in cloth to stuffing for chicken, later narrowed down to the current ‛thick custard’, and in recent years expanded again to include a growing number of new dishes. Its etymology has not yet been studied in depth, and the hypotheses which have appeared in the literature, point in entirely different directions.