Düşük Etkili Kentleşme Uygulaması: Biyotutmanın Hidrolojik Performansının Deneysel Modellerle Araştırılması


GÜLBAZ S., KAZEZYILMAZ ALHAN C. M.

ULUSLARARASI KENTSEL SU VE ATIK SU YÖNETİMİ SEMPOZYUMU, Malatya, Türkiye, 26 - 28 Ekim 2016, ss.1-8

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Malatya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1-8
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Su kaynaklarının ekonomik, sosyal ve çevresel açıdan en verimli şekilde kullanılması canlı hayatının sürdürülebilmesi için kaçınılmazdır. Özellikle kentleşme ile birlikte betonlaşma ve buna paralel olarak topraktaki geçirimsiz yüzey artmakta, toprakta meydana gelen sızma azalmakta ve yağış sonucu yüzeyde toplanan daha fazla su hızlı bir şekilde akışa geçerek taşkın ve sele neden olmaktadır. Kentleşme ile beraber toprağa sızamayan su, doğal arıtım olan topraktan mahrum kalmakta ve yüzeyde biriken kirliliği doğrudan su kaynaklarına taşımaktadır. Bu durum su kalitesini olumsuz yönde etkilemekte ve su kirliliğine neden olmaktadır. Bu çerçevede çevresel sürdürülebilirliğin sağlanması, su kaynaklarının korunması ve kentleşmenin çevre ve su kaynakları üzerindeki olumsuz etkilerini dikkate alacak yeni hidrolojik yöntemlere ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çalışma kapsamında arazi kullanımında meydana gelen değişimler ve kentleşme ile artan taşkın ve su kirliliğini önlemek için Düşük Etkili Kentleşme (DEK) tipi En İyi Yönetim Uygulamaları (EİYU) incelenmiştir. Selin ve yayılı kirlilik kaynaklarının olumsuz etkilerini azaltmak için kullanılan bir yağmursuyu yönetimi uygulaması ve Düşük Etkili Kentleşme (DEK) çeşidi olan “Biyotutma” araştırılmıştır. Bu kapsamda bir deney düzeneği kurularak Biyotutma'nın hidroloji üzerindeki verimliliği ve performansı gözlemlenmiştir. Yapılan deney sonuçları değerlendirilerek Biyotutma'nın hidrografta görülen pik debide ve yüzeysel akışta meydana gelen su miktarında ki azalmaya etkisi incelenmiştir. 

Efficient use of water is vital for economical, social and environmental sustainability of water resources. Especially, urbanization and thus high imperviousness results in a decrease in infiltration and percolation. Consequently, surface runoff generated over the surface increases tremendously and results in overflows and floods. Surface runoff also washes off the pollutants that are built up on the surface during dry days which results in poor water quality. Therefore, new methods in hydrology are necessary for environmental sustainability, protection of water resources, and mitigation of impacts of urbanization on environment and water resources. In this study, Low Impact Development (LID) Best Management Practices (BMP) will be investigated in order to prevent floods and water pollution due to land use change and urbanization. In this study, Bioretention which is a type of LID a storm water management practice to protect hydrologic cycle, to mitigate impacts of floods and nonpoint source pollution is investigated. For this purpose, an experimental set-up is constructed to observe its efficiency and performance on hydrology. Performance of Bioretention on decreasing in peak of the hydrograph and surface water quantity are observed via experiments.