Finansal varlıkların ekonomideki reel değişkenleri belirleme gücünün giderek artması ve belirleyici olması finanslaşma olgusu çerçevesinde ele alınmaktadır. Türkiye özelinde de 24 Ocak kararları birlikte hız kazanan tarımsal piyasalara yönelik liberalizasyon politikaları sonucunda tarımsal kredilerin dağıtımını farklılaşmıştır. 2001 krizinin ardından özel bankaların tarımsal kredilerin dağıtımında belirleyici olmaya başlaması tarımda finanslaşmanın yeni bir boyutunu temsil etmektedir. Araştırma bu olgulardan yola çıkarak Giresun ili özelinde fındık üreticilerinin tarımsal kredileri kullanma biçimlerini analiz etmeyi hedeflemektedir. Giresun ilinde fındık üreticilerinin krediler aracılığı ile finansallaşmasını ele alan bu çalışmada, fındık üreticilerinin kredi kullanımını belirleyen faktörler araştırılmıştır. Anket yöntemi ile yürütülen çalışma sonucunda Giresun’daki fındık üreticilerinin kredi kullanımlarının eğitim, yaş, mülk durumu değişkenlerinden bağımsız olduğu tespit edilmiştir. Elde edilen anket verileri ile gerçekleştirilen regresyon analizi sonucunda, analize dahil edilen bağımsız değişkenler olan fındık üretim gelirleri, üretim masraflarının, bağımlı değişken olan kullanılan kredi miktarını doğrudan ve olumlu etkilediği tespit edilmiştir. Bunun sonucunda Türkiye’de gıdada dışa bağımlılık ve gıda güvenliği gibi sorunların kaçınılmaz hale gelmemesi için devletin erişilebilir, düşük maliyetli tarımsal finansman politikaları uygulaması gereklidir.
The decisive characteristics of financial aspects on real economic variables have commonly been taken into account under the financialization framework. Türkiye's agricultural liberalization, accompanied by the January 24 reforms, resulted in a rapid shift in the distribution of agricultural credits. The aftermath of the 2001 financial crisis enabled private banks to play a vital role in agricultural credit distribution, which represents a paradigm shift in agricultural financilaziton. This paper investigates the main determinants of hazelnut farmers' credit usage in Giresun province, Türkiye. After conducting surveys of farms to obtain relevant data for analysis, it is documented that age, education, and property status variables were not related to credit usage. However, multiple regression analyses revealed that credit usage of hazelnut farmers in Giresun province was significantly affected by production cost and production revenue. Hence post 1980 period in Türkiye experienced the enaction of neo-liberal policy which resulted in immense and constant external dependence on agriculture and food security issues. Undeniably, affordable, farmer-centered, and accessible financing policies ought to be implemented in Türkiye.
