Akademik Veri Yönetim Sistemi
23. Ulusal İç Hastalıkları Kongresi, Girne, Kıbrıs (Kktc), 6 - 10 Ekim 2021, ss.73, (Özet Bildiri)
Giriş: Ülkemizde yaşlı nüfusu giderek artmakta ve yaşlılarda atlanan
malnutrisyon tanı ve tedavisi morbidite ve mortalite oranlarını artırmaktadır.
Yaşlılarda malnutrisyon tedavisinde oral nutrisyonel destek ürünleri
kullanılarak yapılan .alışmalar mevcuttur. Ancak kişisel diyet tedavisinin
fiziksel performans ve malnutrisyona olan etkisini inceleyen bir .alışma yoktur.
Bu .alışmada bireysel diyet ve fiziksel egzersiz uygulamasının malnutrisyon,
fiziksel performans ve yaşam kalitesi üzerine etkilerini incelemeyi ama.ladık.
Materyal Metod: İstanbul .niversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Klinik Nutrisyon
ve Geriatri Polikliniğine Ağustos-Aralık 2020 tarihleri arasında başvuran
65 yaş üstü malnutrisyon ve malnutrisyon riskli 20 hasta .alışmaya dahil
edildi. .alışma prospektif randomize kontrollü olacak şekilde dizayn edildi.
.alışma grubundaki hastalara bireyselleştirilmiş diyet ile beraber fiziksel
egzersiz verilirken kontrol grubundaki hastalara yalnızca bireyselleştirilmiş
diyet tedavisi uygulandı. 12 haftalık takip sonunda hastaların nutrisyon
parametreleri, fiziksel performansları ve yaşam kalitesi gruplar i.inde ve
gruplar arasında değerlendirildi.
Bulgular: .alışmadaki hastaların %55’i erkek (n=11), %45’i kadındı (n=9).
Erkeklerin yaş ortalaması 72.6, kadınların ise 70.7’ydi. .alışma sonunda
her iki grupta da MNA(Mini Nutritional Assessment) testi puan ortalaması
istatistiksel olarak anlamlı oranda arttı (p=0.005). .alışmanın başında
ve sonundaki BMİ(Body Mass Index) ortalamalarına bakıldığında diyet ve
diyet+egzersiz grubunda anlamlı artış g.rüldü (p=0.005 , p=0.01). EQ-
5D(Euro Quality of Life 5 Dimensions) index skorunda diyet grubunda anlamlı
değişim olurken (p=0.01) diyet+egzersiz grubunda anlamlı değişim olmadı
(p=0.89). EQ-5D VAS skorunda hem diyet hem de diyet+egzeriz grubunda
anlamlı değişim oldu (p=0.02 , p=0.02). ASMİ(Apendiküler Kas Kitle İndeksi)
ortalama değişimlerine bakıldığında her iki grupta da anlamlı fark .ıkmadı
(p=0.09 , p=072). .alışmanın başından sonuna kadar diyet grubundaki
el sıkma gücünün ortalaması %31.6 ile anlamlı olarak arttı (p=0.005).
Diyet+egzersiz grubundaki değişim de %34.5 ile anlamlıydı (p=0.005).
B.ylece diyet+egzersiz grubundaki el sıkma gücü oransal olarak daha .ok
artmış oldu. TUG(Zamanlı Kalk ve Yürü Testi) testi ortalamalarına bakıldığında
.alışma sonunda hem diyet hem de diyet+egzersiz grubundaki azalma
anlamlıydı (p=0.01 , p=0.01).
Sonu.: .alışmamızda diyet ve fiziksel egzersiz tedavisi ile nutrisyon
parametreleri ve fiziksel performansta iyileşme olduğunu g.sterdik. Yalnızca
nutrisyonel destek ürünleri değil aynı zamanda kişisel diyet uygulamalarının da
hastalarda malnutrisyon tedavisinde kullanılabileceğini ve bu uygulamaların
hastaların hem nutrisyon parametlerine hem de fiziksel performans
değerlerine olumlu katkı sağlayabileceğini saptadık.
Anahtar Kelimeler : Malnutrisyon, Bireysel Diyet, Fiziksel Performans, Yaşlı Hasta