Son yıllarda çocuklardaki kanser insidansı ve yaşam süresindeki artış, yaşam süresini uzatmak için çocuklara verilen yoğun tedaviler ve bu yoğun tedavilere bağlı görülen yan etkiler çocukların palyatif bakıma olan gereksinimlerini arttırmıştır. Hem aileler hem de sağlık çalışanları kanser tedavisinin amacının artık hastalığı tedavi etmekten (cure) palyatif bakıma doğru değişmesi gerektiğinin farkına varmışlardır. Palyatif bakım gereksinimi olan çocuğun bakımı genellikle etik ikilemler ve zor kararları içermektedir. Etik insanların karar vermesini ve yaşamını nasıl yönlendirmesi gerektiğini etkilemektedir. Pediatrik palyatif bakım hemşiresi yaşamın son dönemindeki çocuğa bakım verirken bazı etik ikilemlerle karşılaşmaktadır. Etik ikilemler genellikle hastalar, aileleri ve sağlık çalışanlarının bireysel değerleri hastanın bakımındaki kararlarla uyumlu olmadığında ortaya çıkmaktadır. Palyatif bakıma gereksinimi olan bir hastaya bakım verirken etik karar vermek için gerekli olan etik ilkelerin diğer hastalara bakım verirken kullandığımız ilkelerden bir farkı yoktur. Uygun tıbbi girişimlerin seçilmesi, yarar ve zararlarının uygun bir şekilde değerlendirilmesi, hastanın isteklerinin saygın bir şekilde yerine getirilmesi yapılması gereken en uygun girişimlerdir. Palyatif bakım hemşiresinin en çok karşılaştığı etik ikilemler arasında tedaviye hiç başlamamak/başlanmş tedaviyi sonlandırmak, ağrı ve diğer semptomların kontrol altına alınamaması, hasta ve ailesinin kararlara katılması, gereksiz işlemlerin yapılması (tıbbi bosunalık), canlandırma işlemleri, resisütasyon, suni beslenme ve sıvının kesilmesi ve palyatif sedasyon yer almaktadır. Etik ikilemlerin çözümünde hemşirenin rolü önemlidir. Pediatrik palyatif bakım hemşiresi hasta ve ailenin hastalık ve tedavisi konusunda bilgilendirilmesi sürecinin her aşamasında yer alır ve aile ile sağlık personeli arasındaki iletişimin sürdürülmesini sağlar.

Anahtar Kelimeler: Palyatif bakım; etik, hemşirelik