Din Eğitimi Ekseninde Türkiye’de Medya ve Din Araştırmaları


Creative Commons License

Furat A. Z.

MEDİAD Medya ve Din Araştırmaları Dergisi , cilt.2, sa.1, ss.29-51, 2019 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 2 Sayı: 1
  • Basım Tarihi: 2019
  • Dergi Adı: MEDİAD Medya ve Din Araştırmaları Dergisi
  • Derginin Tarandığı İndeksler: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.29-51
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Kitle iletişim araçları, ya da daha yaygın kullanımlarıyla medya ile din alanı arasındaki ilişki, 2000’li yıllardan itibaren Türk akademisinin temel araştırma konularından bir tanesi haline gelmiştir. Dinî amaçlarla medyanın kullanımı, medyanın formel dinî ortamlar dışında alternatif bir eğitimi alanı oluşturmasına yönelik tartışmalar, pek çok diğer başlığın yanı sıra, kısa süre içerisinde din eğitimi alanında yansımalarını bulmuştur. Bununla beraber, bu tartışmaların ele alındığı çalışmaların temel araştırma kaygıları veya araştırıcılarının akademik yönelimlerine ilişkin henüz sistematik bir çalışma yapılmamış bulunmaktadır. Medya ve din ilişkisine dair çalışmalardaki temel araştırma eğilimlerini incelemeyi hedefleyen bu çalışma, Türk din eğitimi literatüründe konunun ele alındığı çalışmalardaki temel araştırma soru(n)ları nelerdir?, sorusuna yanıt bulmayı amaçlamaktadır. Bu noktadan hareketle yapılan analiz doğrultusunda ise medya algısı, medyanın etkisi ve medyanın kullanımı şeklinde tespit ettiği soru(n) alanlarını, üç ana başlıkta detaylı bir şekilde tartışmaktadır. Literatürde ilgili çalışmaların detaylarına dair kapsamlı bir çerçeve sunarak, ilerleyen yıllarda yapılacak din eğitimi araştırmalarında değerlendirilebilmesi gereken araştırma konularını ortaya koymayı ümit etmektedir.

Mass media and its relation with the religious domain have become one of the key topics in Turkish academia since the dawn of the new millennium. Sooner than later, scholar discussions related to the use of media for religious purposes as well as to the creation of a new media-centered pedagogical environment outside the formal settings gained a significant momentum in the field of religious education. Nevertheless, despite this strong current neither have the main research concerns nor the researchers’ main academic tendencies in these works been systematically researched yet. Accordingly, this paper aims to explore the main research trends in media and religion studies and to pursue answers to the following inquiry: Which research questions are prioritized in Turkish religious education literature? Thereupon, it suggests a generic framework for exploring the specifics in the relevant literature. The paper is divided into three main chapters in accordance with the most common research questions in the academic works, i.e. the ones about users’ perception of media, media effects and media use. Thus, the author aspires to introduce and promote some novel ideas for future religious education research.