Kumkapı Aya Kiryaki (Hagia Kyriake) Kilisesi Vakfına Ait Yapının Tarihsel Geçmişinin Aydınlatılması


Creative Commons License

Parlak S.

JOURNAL OF TURKISH STUDIES, cilt.10, sa.1, ss.603-634, 2015 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 10 Sayı: 1
  • Basım Tarihi: 2015
  • Doi Numarası: 10.7827/turkishstudies.7959
  • Dergi Adı: JOURNAL OF TURKISH STUDIES
  • Derginin Tarandığı İndeksler: IBZ Online, Index Islamicus, MLA - Modern Language Association Database, TR DİZİN (ULAKBİM), Sobiad Atıf Dizini
  • Sayfa Sayıları: ss.603-634
  • Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

ÖZET Bu makalede, İstanbul Eminönü ilçesi Kumkapı semtinde yer alan Aya Kiryaki Kilisesi’nin hemen karşısındaki yapının tarihsel geçmişi harita ve tapu kayıtları ile aydınlatılmaya çalışılmıştır. Rum okullarının büyük bir kısmı, 1923 tarihli nüfus mübadelesi sonrası kullanılmayarak yok olmaya terk edilmiştir. 23.02.1951 ve 6277 yevmiye numarasına sahip yapıyla ilgili tapu senedinde, yapının vasfı “Aya Kiryaki Kilisesi Vakfına ait Rum Okulu” ibaresinin dışında “kâgir dokuma atölyesi” şekilnde geçmektedir. Okul binası büyük olasılıkla nüfus mübadelesi sonrası ama tespit edemediğimiz bir tarihte (23.02.1951’den önce) eğitim yapısı olmaktan çıkmış ve bir dokuma atölyesine dönüşmüş ve mimarisi bu tarihten sonra özgünlüğünden uzaklaşmıştır. Vakfına ait olduğu Aya Kiryaki Kilisesi’nin mimarı Periklis D. Fotiadis’tir. Fakat okulun mimarının adı ve kesin inşa tarihi bilinmemektedir. Kumkapı’da mevcut 1888 tarihli bir Rum okulundan bahsedilmektedir. Mimar Fotiadis bu tarihlerde oldukça etkin ve aktif bir mimardır. Kapının giriş alınlığının altında yer alan “ἀνιδρύσατο (anidrysato)” diktirdi anlamına gelen kelime ile yazıtın ilk kelimesinde geçen Φ yani “F” harfi kilisenin de mimarı olan Periklis D. Fotiadis’in (ΠΕΡΙΚЛНЕ Δ. ΦΩΤIAΔΗΣ) soyadının baş harfi olup olamayacağına dair şüpheleri çekse de bu soru net olarak yanıtlamamaktadır. Rumokulu olduğu anlaşılan yapı çağdaşı diğer örneklerle karşılaştırmalı bir yöntemle mimari ve plan özellikleri açısından detaylıca incelenmiş ve yıkılan bölümleri dahil olmak üzere plan kurgusu aydınlatılmaya çalışılmıştır. İç sofalı bir plan şemasına sahip olduğu anlaşılan yapının özellikle de sergilediği Neo-Klasik üslup özellikleri nedeniyle XIX. yüzyıl sonuna veya en geç XX. yüzyılın ilk yıllarına ait olduğu anlaşılmaktadır. Yapı gerek cephe tasarımı gerekse çok azı günümüze gelebilmiş kalem işi bezemeleriyle korunması gereken bir mimarlık eseridir.