Akademik Veri Yönetim Sistemi
Şarkiyat Mecmuası, sa.26, ss.63-83, 2016 (Hakemli Dergi)
Türkiye Selçuklu Devleti’nin kurucusu Süleymanşah’ın oğlu olan
Sultan I. Kılıç Arslan, Büyük Selçuklu Sultanı Melikşah’ın 1092’de ölümünden
sonra İznik’e gelerek 1093 yılından itibaren İznik merkezli Türkiye
Selçuklu Devleti’ni yönetmeye başlamıştır. Türk birliğini yeniden
kurmaya çalışan, Bizans İmparatorluğu‘na karşı güçlenme çabası için de
olan ve ülkesini genişletme gayretleri ile dikkatleri üzerine çeken sultanın
Türkleri Anadolu’dan atmak için gelen Haçlı ordularıyla mücadelesi olağan
üstü bir kahramanlık olarak kayıtlara geçmiştir. Haçlıların karşılaştığı
ilk Türk lideri olan Sultan I. Kılıç Arslan, Birinci Haçlı Seferi’nin öncü
gruplarını 21 Ekim 1096’da Drakon Savaşı’nda büyük yenilgiye uğratmış,
arkadan gelen ve Türkiye Selçuklu başkenti İznik’i kuşatan seferin büyük
ordularını ise buradan uzaklaştırmak için mücadele vermiş ardından da
Dorylaion önlerinde Haçlıları durdurmak için büyük gayret göstermiştir.
Çok çaba sarfetmesine rağmen Birinci Haçlı Seferi’ni burada sonlandıramayan
sultan bunun intikamını 1101 Yılı Haçlı Seferleri’nde almış ve yüzbinlerle
ifade edilen Haçlı ordularını Türk beylerinin de desteği ile Anadolu
içlerinde yenilgiye uğratarak yok etmeyi başarmıştır. Böylece Kılıç Arslan,
azim, cesaret, ileri görüşlülük ve kararlılık gibi liderlik vasıflarıyla hareket
edip Haçlılara Türklerin Anadolu’dan atılamayacağını, bu toprakların Türk
yurdu olduğunu ispatlayarak buraların değil işgali geçmenin bile mümkün
olamayacağını göstermiştir.
Sultan Kilij Arslan I, son of Suleyman Shah, the founder of
Seljuk Sultanate of Rum, came to Nicaea following death of Sultan Malik-
Shah of Great Seljuk Empire in 1092, and started to rule the Seljuk
Sultanate of Rum based in Nicaea. The Sultan who was recognized for
his efforts to re-establish Turkish union, hold a stronger position against
the Byzantine Empire and expand his lands outstandingly stood against
the Crusader Armies that campaigned to throw Turks out of Anatolia, and
challenged them which was recorded as a great heroism. Sultan Kilij Arslan
I, the first Turkish leader that the Crusaders confronted, overwhelmed
the vanguard units of the First Crusade in the Battle of Civetot in October
21, 1096, and fought for repelling the subsequent big armies that besieged
Nicaea, capital city of Sultanate of Rum, and then he showed outstanding
efforts to halt the Crusaders at Dorylaeum. The Sultan, who had failed to
bring an end to the First Crusade in spite of his outstanding efforts, took his
revenge in the Crusade of 1101, and succeeded in defeating and destroying
the crusaders armies comprised of hundreds of thousands of soldiers in the
interiors of Anatolia with the aid of Turkish beys (chieftains). Thus, Kilij
Arslan well displayed determination, courage, farsightedness and decisiveness
which are considered as leadership characteristics, and proved that
it was not possible to repel Turks from Anatolia, and those lands would
be Turkish homeland which could not even be passed through let alone
occupying it.