Kur’ân-ı Kerîm İslam dininin temel kaynağıdır. İslam toplumlarının temel referansı olan Kur’ân-ı Kerîm indirilişinden itibaren tüm Müslümanların başucu kitabı olmuştur. Kültürümüzde de Kur’ân-ı Kerîm’e özel bir değer verilmiştir. Bu sebeple eğitim-öğretim sistemimiz içinde Kur’ân-ı Kerîm’in hem lafız hem de mana yönüyle öğretilmesi için kurumlar ve dersler yer almıştır. İslam’ın yaşanması, Kur’ân-ı Kerîm’in inanç, ibadet, ahlak ve gündelik yaşamla ilgili kurallarının öğrenilmesine bağlıdır. Bu nedenle Kur’ân-ı Kerîm’in hem lafzının hem de anlamının öğretilmesi gerekmektedir. Bu araştırma Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde (KKTC) örgün din eğitimi veren kurumlarda Kur’ân-ı Kerîm’in anlamının öğretilmesini incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya KKTC’de örgün din eğitimi veren kurumlar olan Hala Sultan İlahiyat Koleji, Yakın Doğu Üniversitesi İlahiyat Fakültesi ve Kıbrıs Sosyal Bilimler Üniversitesi Dinî İlimler Fakültesi öğrencileri, öğretmenleri ve öğretim elemanları katılmıştır. 2019-2020 eğitim yılı güz döneminde gerçekleştirilen araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi, yarı yapılandırılmış görüşme ve odak grup görüşmesi yöntemleri uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre öğrencilerin tamamı Kur’ân-ı Kerîm’in anlamının öğretilmesi gerektiğini düşünürken büyük çoğunluğu anlamını tam manasıyla henüz okumamıştır. Ders saatlerinin yetersizliği sebebiyle derslerde işlenmesinin de gerçekleşmediği tespit edilmiştir. Buna göre Kur’ân-ı Kerîm’in anlamının öğretileceği müstakil bir ders konulması ve ders dışı etkinliklerin, yarışmaların düzenlenmesinin Kur’an-ı Kerim’in anlamının öğretilmesine katkı sağlayacağı anlaşılmaktadır.