Akademik Veri Yönetim Sistemi
2. Uluslararası 18. Ulusal Adli Bilimler Kongresi, 14 - 17 Ekim 2021, ss.104
Giriş: Sosyal medya ve dijital platformlar, cinsel şiddetin ifşası ile mağdurlara sosyal ve savunuculuk anlamında verilecek destek için birleşmek amacıyla kullanılmaktadır. 2017 yılında #MeToo etiketinin popüler olmasından sonra, bir yıl içinde 19 milyondan fazla #MeToo etiketli tweet yazılmıştır. Türkiye’de sonraki yıllarda #bende, #SusmaBitsin, #uykularınızkaçsın gibi etiketler ile sosyal medya gündeminde yapılan paylaşımlara istinaden; İstanbul Barosu Kadın Hakları Merkezi’nden 2020 yılında kadınların maruz kaldıkları taciz ve cinsel saldırı ifşasının hak olduğu açıklaması yapılmıştır. Bu çalışmada, uğradıkları şiddeti sosyal medya aracılığıyla ifşa eden ve raporlandırma isteği ile İ.Ü. İstanbul Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı’na başvuran olguların adli tıbbi değerlendirilmeleri sunulmuştur.
Gereç-Yöntem: Anabilim Dalı Polikliniği’ne 2020-2021 döneminde beş kadın olgunun başvurusu alınmış, adli tıp, psikiyatri uzmanı ve klinik psikoloğun yer aldığı heyet tarafından adli tıbbi ve ayrıntılı ruhsal değerlendirmesi ile tıbbi belgeleme süreci tamamlanmıştır.
Bulgular: Erişkin yaş grubundaki olguların tümü, cinsel şiddetin yanında fiziksel/psikolojik şiddete maruz kaldıklarını belirtti. Şiddetle ifşa arasında geçen süre 4-14 yıl arasında değişmekte olup, travma sonrası stres bozukluğu, uyum bozukluğu ve travma ile ilişkili diğer bozukluklar olguların aldıkları psikiyatrik tanılardır.
Sonuç: Cinsel şiddeti ele almada yaşanan sorunlar/gecikmeler, adalet arayışı içerisinde alternatif yöntemlerin aranmasına yol açmıştır.
Mağdurların deneyimleri, saptanan ruhsal bulgular ile çoğu zaman geç olsa da nedenselliğin değerlendirilmesi, adli tıbbi belgeleme sürecine,
dolayısıyla adalet ve iyileşme yollarını bulmada katkı sağlayacak önemli adımlardandır. Tıbbi belgeleme sürecinde, yapılacak ayrıntılı muayene
ile şiddetin kendisinin oluşturduğu travmatik bulguların yanında “ifşa” sonrasında maruz kalınan psikolojik yük (linç kültürü, suçlanma ve
inanılmama korkusu vb.) ve bunlar arasındaki ayrımın adli tıbbi değerlendirmedeki önemi açıktır.
Introduction: Social media and digital platforms are being used to unite for disclosure of sexual violence and for providing social and advocacy support for victims. After the #MeToo hashtag became popular in 2017, more than 19 million #MeToo hashtag tweets were written in approximately one year. In reference to the posts made on the social media with the hashtags such as #bende, #SusmaBitsin, #uykunuzkaçsın in Turkey; The Istanbul Bar Association Women's Rights Center made a statement in 2020 that disclosure of harassment and sexual assault by women is a right. In this study, forensic medical evaluations of the cases who applied to I.U. Istanbul Faculty of Medicine Department of Forensic Medicine are presented. Materials-
Methods: Five female cases were admitted to the department in the period of 2020-2021. The forensic medical and detailed mental evaluation and medical documentation process was completed by the committee, which included forensic medicine, psychiatry specialist and clinical psychologist.
Results: All of the cases were in the adult age group and they stated that they were exposed to physical/psychological violence as well as sexual violence. The period between violence and disclosure varies between 4-14 years, and post-traumatic stress disorder, adjustment disorder and other trauma-related disorders are psychiatric diagnoses of the cases.
Conclusion: Problems/delays in dealing with sexual violence have led to the search for alternative methods in pursuit of justice. Evaluation
of causality, although often late, with the experiences of the victims and the psychiatric findings detected, are one of the important steps
that will contribute to the forensic medical documentation process, and thus to finding ways of justice and recovery. In the medical
documentation process, in addition to the traumatic findings caused by the violence itself, with the detailed examination to be made, the
psychological burden (lynching culture, fear of being accused and not being believed, etc.) exposed after the "disclosure" and the distinction
between these are fundamental in forensic medical evaluation.