AMAÇ: Substernal Guatr’lı (SG) hastalarda sternotomi/torakotomi endikasyonunu etkileyen parametreleri incelemek.

GEREÇ-YÖNTEM: İstanbul Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı’nda SG tanısı ile ameliyat edilen 193 hastadan 104’ü çalışmaya alındı. Hastaların demografik verileri, geçirilmiş tiroid cerrahisi öyküsü, tiroid fonksiyon testleri, substernal tiroid bezinin kraniokaudal uzunluğu ve hacmi, ameliyat sonrası morbiditeve tiroid kanseri oranı kaydedildi. Sternotomi veya torakotomi uygulanan hastalar grup 1 (n=17) ve servikal insizyon uygulananlar ise grup 2 (n=87) olarak sınıflandı. Grup 1 ve grup 2 yukarıda belirtilen parametreler açısından karşılaştırıldı.

BULGULAR: Gruplar arasında demografik veriler açısından anlamlı farklılık saptanmadı. Sternotomi/torakotomi endikasyonunu anlamlı şekilde etkileyen parametreler geçirilmiş tiroid cerrahisi (p=0.004), hipertiroidi (p=0.01), arka mediastene uzanım ve primer mediastinal substernal guatr (p<0.0001) olarak bulundu. Grup 1’de grup 2’ye göre tiroid bezin substernal kraniokaudal uzunluğu (86.3 ± 30.2 mm vs 44.5 ± 24.2 mm; p=0.006) ve hacmi (224.7 ± 220 cm3 vs 54.2 ± 58 cm3; p=0.005) anlamlı olarak daha yüksek bulundu. ROC analizinde substernal uzanımın ve hacmin cut off değeri sırasıyla 57.5 mm ve 56.6cm3 saptandı. Substernal tiroidin kraniokaudal uzunluğu veya hacmi 57.5 mm veya 56.6cm3’den fazla olan hastalarda sternotomi/torakotomi oranı anlamlı olarak yüksek bulundu (%43 vs%3;p=0.0001, %30 vs %15; p=0.007). Morbidite bakımından iki grup arasında fark saptanmadı (p=0.09).

SONUÇ: SG’li hastalarda geçirilmiş tiroid cerrahisi öyküsü, hipertiroidi, primer mediastinal guatr ve arka mediastene uzanım sternotomi veya torakotomi gerekliliğini anlamlı olarak etkileyen parametrelerdir. Tiroid bezin substernal uzanımının yaklaşık 6 cm’den daha fazla veya substernal tiroid hacminin yaklaşık 60 cm3’ten daha yüksek olması durumunda sternotomi uygulanma olasılığı artar.