18. Yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu'ndaki Kurumsal Değişimlerin Ekonomik Etkileri


Creative Commons License

Dayanır A.

International Congress of Management, Economy and Policy (ICOMEP’20), İstanbul, Türkiye, 5 - 06 Aralık 2020, ss.9

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: İstanbul
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.9
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Erken modern çağda, Avrupa'da birçok merkezi devlet ortaya çıktı. Etkili ve merkezileştirilmiş bir vergilendirme sistemine sahip olan devletler, diğer uluslara karşı büyük askeri başarılar elde etmenin yanı sıra, kendi ülkelerinde karşılaştıkları zorluklarla başa çıkma kapasitelerini artırdılar. On sekizinci yüzyılın ikinci yarısında, daha fazla gelir toplayabilen ve toplayamayan devletlerin mali ve askeri kapasiteleri arasında dikkate değer farklılıklar ortaya çıktı. Osmanlı İmparatorluğu'nda merkezi gelirler, büyük ölçüde brüt vergi gelirlerinin çeşitli aracılar tarafından ele geçirilmesi nedeniyle 17. ve 18. yüzyıllarda düşük kalmıştır. 17. ve 18. Yüzyıllarda Osmanlı İmparatorluğu’ndaki merkeziyetçi yapılar oldukça zayıfladı. Buna rağmen üreticiler ve tüccarlar bu yapıların değiştirilmesi için merkezi hükümet üzerinde baskı kuracak kadar güçlenemediler. Merkezi hükümet gücü azalmasına ve imparatorluk topraklarının pek çok yerinde vergi toplama sürecinin denetimini yitirmesine rağmen özel mülkiyetin kurulmasına karşı koyabildi. Toprak kullanımı esas olarak küçük ölçekli aile işletmelerinin elinde kalmaya devam etti. Merkezi yönetim seçici kurumsal değişiklikler, esneklik ve pragmatizm yöntemleri ile karşılaştığı iç ve dış tehlikelere karşı çözüm aradı.

In the early modern age, many centralized states have emerged across Europe. States that have an effective and centralized taxation system have achieved great military success against other nations, as well as increasing their capacity to cope with the difficulties they face at home. In the second half of the eighteenth century, remarkable differences emerged between the fiscal and military capacities of states that could and could not collect more revenue. In the Ottoman Empire central revenues remained low during the 17th and 18th centuries, largely due to the seizure of gross tax revenues by various intermediaries. In the 17th and 18th centuries, the centralist structures in the Ottoman Empire weakened considerably. However, the producers and traders could not get strong enough to put pressure on the central government to change these structures. The central government was able to resist the establishment of private property, despite its decline in power and loss of control of the tax collection process in many parts of the empire's territory. Land use remained mainly in the hands of small-scale family businesses. The central government sought solutions to the internal and external dangers it encountered through selective institutional changes, flexibility and pragmatism methods.