Küresel piyasalardaki etkin rolü sayesinde bazı gelişmiş Asya ülkeleri, az gelişmiş ve gelişmekte olan diğer Asya ülkelerindeki işsizlerin ya da yaşam koşullarını iyileştirmek isteyen çalışanların yaşamak ve çalışmak için hedef seçtiği ülkeler arasında üst sıralarda yer almaktadır. Asya ülkelerinde, göç hareketinin en büyük itici gücü daha iyi iş fırsatları veya daha iyi bir gelir arayışıdır. Yaşadığı ülkedeki olumsuz koşullarından kaçarak, terk etme eğilimine giren bireyler, bu bölgede göç olgusunu küresel bir hale dönüşmüştür. İş ve yaşam koşullarında iyileşme isteyen göçmenler hem aileleri için daha iyi bir gelecek inşa etmek hem de ülkelerindeki yoksulluktan kaynaklı sorunlardan kurtulmak için aileleri ile birlikte ya da tek başlarına göç etmektedirler. Son yıllarda vasıflı işçiler açısından da Asya ülkelerinin önemli birer kaynak olduğu görülmektedir. 2015 yılında OECD ülkelerine göç eden göçmen işçilerin geldiği on ülke arasından, beşinin Asya ülkesi olması ve bu ülkelerden yoğun olarak vasıflı işçi ve öğrencilerin gelmesi bu konudaki tartışmaları da destekler niteliktedir. Asya içinde ise, özellikle Filipinler, Endonezya, Vietnam, Kamboçya, Tayland, Myanmar gibi ülkeler emek göçü veren Asya ülkelerinin başında yer alırken, Kore, Japonya, Singapur, Hong Kong gibi ülkeler ise Asya içinde yaşanan bu göçlerde önemli birer varış noktası haline gelmiştir. Bu bakış açısından yola çıkarak çalışmada Avrupa ya da Kuzey Amerika’dan farklı olarak, Asya içindeki göç eğilimleri tartışılacaktır. Konuyla ilgili literatürdeki araştırmaların yanı sıra ILO, OECD, UN gibi önemli uluslararası kuruluşların verilerinden de yararlanıldığı çalışmada, Asya'yı etkileyen mevcut küresel göç eğilimleri ile birlikte Kore, Japonya, Tayland gibi Asya'daki seçilmiş bazı ülkelerin işgücü göçü politikalarına da yer verilecektir.