Research Information System
24. ANKEM ANTİBİYOTİK VE KEMOTERAPİ KONGRESİ, Muğla, Turkey, 29 April - 03 May 2009, vol.23, pp.88
Mycoplasma hominis ve Ureaplasma urealyticum ürogenital sistemin yüzey mukozalarında bulunur ve bu sistemin pek çok hastalığıyla ilişkilidirler. İnsan, hayvan inokülasyon çalışmaları, Ureaplasma spp.’nin erkeklerde nonklamidyal-nongonokokkal üretrit(NCNGU) etkeni olabileceğini desteklemektedir, ancak M.hominis’in nongonokokkal üretrit (NGU)’e neden olduğuna dair bir kanıt yoktur. Mikoplazmalar kronik prostatitli hastaların prostat sıvılarından, NCNG akut epididimo-orşitli hastaların epididim aspiratlarından izole edilmişlerdir. Ayrıca her iki organizma erken ve geç endometrit, korioamniyonit ve membranların premature rüptüründe rol oynarlar, vajinite neden olmamakla birlikte bakteriyel vajinoz gelişimine yol açan bakteriler arasındadır. M.hominis laparoskopi ile salpenjit tanısı konulan kadınların yaklaşık % 10’unun endometrium ve fallop tüplerinden izole edilmiştir. U.urealyticum ve M.hominis ayrıca akut piyelonefrit semptomları olan hastaların üst idrar yollarından izole edilmiştir ve bu hastalıklarda sıklıkla antikor yanıtı görülmüştür. U.urealyticum ve M.hominis’in genom boyutlarıçok küçük olduğundan sınırlı biyosentetik kapasiteye sahiptirler. Bu nedenle üremeleri için kolesterol, yağ asitleri, nükleik asit yapıtaşları gibi maddelere gereksinim duyarlar. Standart besiyerlerinde bu maddeler olmadığı için rutin mikrobiyolojik incelemelerle saptanamazlar. Çalışmamızda Ocak 2007-Temmuz 2007 tarihleriarasında üriner sistem infeksiyonu şüphesiyle İstanbul Tıp Fakültesi Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı’na yönlendirilmiş ve Thoma lamı incelemesiyle steril piyürisini (>10 lökosit/mm3) tespitettiğimiz 60 kadın ile üriner sistem infeksiyonu ve piyürisi bulunmayan sağlıklı 40 kadından topladığımız idrar örneklerinde kültür ve PCR yöntemiyle U.urealyticum ve M.hominis sıklığı araştırılmıştır. Bakterilerin gruplara göre dağılımı tabloda verilmiştir. U.urealyticum için Khi-kare testi ve M.hominis için Fisher’s exact testi kullanıldığında her iki bakteri için hasta ve kontrol grupları arasında, ayrıca yaş grupları arasında istatistiksel olarak fark bulunamamıştır (p>0.05). Çalışmamızda steril piyürili hastalarda U.urealyticum’un sağlıklı gruptan daha yüksek oranda saptanmış olması dikkat çekici olmakla birlikte, bu yükseklik anlamsız bulunmuştur. Ancak çalışma grubunun azlığı nedeniyle küçük sayısal değişikliklerin anlamlılığa etkisi olabileceği gözönüne alındığında daha fazla örnekle çalışılmasının daha sağlıklı sonuçlarvereceği düşünülmüştür.