Obez Çocuk Ve Adolesanlarda Oksidatif Stres Parametrelerinin Karaciğer Yağlanması İle İlişkisinin İncelenmesi


Demir B., Kuru E. E., Yetim Şahin A., Tuğrul Aksakal M. Z., Küçükgergin C., Bekpınar S.

XXV. Ulusal Klinik Biyokimya Kongresi Bilimsel Program, Antalya, Türkiye, 8 Mayıs - 11 Haziran 2025, ss.1, (Özet Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Antalya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1
  • İstanbul Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

OBEZ ÇOCUK VE ADOLESANLARDA OKSİDATİF STRES PARAMETRELERİNİN

KARACİĞER YAĞLANMASI İLE İLİŞKİSİNİN İNCELENMESİ


Bekircan Demir 1 , Emre Darılmaz 1 , Enez Kuru, Aylin Yetim Şahin 2 ,Melike Zeynep Tuğrul

Aksakal 2 ’, Canan Küçükgergin 1 , Seldağ Bekpınar 1

1 İstanbul Tıp Fakültesi, Temel Tıp Bilimleri Bölümü, Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

2 İstanbul Tıp Fakültesi. Dahili Tıp Bilimleri Bölümü. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim

Dalı

Amaç: Obezite, tüm dünyada prevalansı endişe verici şekilde artan kronik bir hastalıktır. Çocuklar ve

adolesanlarda obezite ve buna bağlı metabolik bozuklukların görülme sıklığı giderek artmaktadır.

Obez bireylerde metabolik sendromun gelişiminde oksidatif stresin de etkili olabileceği

düşünülmektedir. Oksidan ve antioksidan savunma sistemleri arasındaki dengesizliğin bir sonucu

olarak ortaya çıkan oksidatif stres DNA, protein ve lipitlerin oksidasyonu yoluyla hücre hasarına,

nekroza ve apoptoza neden olur. Çalışmamızda, çocuk ve adolesanlarda obezitenin oksidatif denge

üzerine etkisini ve karaciğer yağlanması ile ilişkisini araştırdık.

Yöntem: Çalışmamıza 60 obez çocuk ve 24 sağlıklı kontrol grubu dahil edildi. Obez çocuklar,

karaciğer yağlanması olmayanlar, evre 1 ve evre 2 karaciğer yağlanması olanlar şeklinde üç gruba

ayrıldı. Ayrıca, çocuklar insüline duyarlı ve insüline dirençli olmak üzere iki gruba da sınıflandırıldı.

Serumda oksidatif stres malondialdehit (MDA), reaktif oksijen türleri (ROS), ileri protein oksidasyon

ürünleri (AOPP) ve ileri glikasyon ürünleri (AGE) düzeyleri ölçülerek değerlendirildi. Ayrıca, total

sülfidril (SH) düzeyleri de analiz edildi. Verilerin istatistiksel analizi için SPSS 21.0 programı

kullanıldı. Mann-Whitney U testi ve Ki-kare (Chi-square) testleri uygulandı.

Bulgular: Normal kilolu çocuklarla kıyaslandığında, obez çocuklarda MDA ve AGE düzeylerinde

anlamlı bir değişiklik saptanmadı. Buna karşın, evre 1 ve evre 2 yağlı karaciğere sahip obez

çocuklarda ROS (p=0.042) ve AOPP (p=0.001) düzeylerinde belirgin bir artış, total SH (p=0.027)

düzeylerinde ise belirgin bir azalma tespit edildi. Çalışmaya katılan çocuklar insüline duyarlı ve

insüline dirençli olarak iki gruba ayrıldığında, tüm parametreler açısından anlamlı bir fark bulunamadı.

Sonuç: Çocuk ve adolesanlarda obezitenin karaciğer yağlanması ile eş zamanlı oksidatif strese neden

olduğu düşünülebilir. Bu nedenle obez kişilerde fiziksel aktivite ve çeşitli diyet faktörleriyle

desteklenen kilo kaybına ek olarak antioksidan savunmayı güçlendirmek obeziteyle ilişkili

komorbiditelerin önlenmesinde fayda sağlayabilir.


Anahtar kelimeler: Obez çocuk ve adolesan, Oksitatif stres, Karaciğer yağlanması